กฤษฎีกาชี้ร่างประกาศห้ามขาย “เหล้าปั่น” มีเนื้อหาขัดกับ พ.ร.บ.สุรา ไม่ได้
กฤษฎีกาชี้ร่างประกาศห้ามขาย “เหล้าปั่น” มีเนื้อหาขัดกับ พ.ร.บ.สุรา ไม่ได้
(ภาพจากเว็บไซต์ www.hunsa.com)
สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา ได้เผยแพร่ความเห็นคณะกรรมการกฤษฎีกา ตามเรื่องเสร็จที่ 308/2556 กรณีที่กรมควบคุมโรค ขอหารือกรณีที่คณะอนุกรรมการร่างกฎกระทรวง ประกาศ และระเบียบตามพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ.2551 ได้ดำเนินการยก “ร่างประเทศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง กำหนดวิธีการหรือลักษณะในการห้ามขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. ....” ออกตามความในมาตรา 30 (6) แห่ง พ.ร.บ.ควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ.2551 โดยมีสาระสำคัญคือ “ห้ามมิให้ผู้ใดขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์โดยวิธีการหรือลักษณะทำการเปลี่ยนแปลงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ในขณะขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ โดยเอาน้ำหวาน น้ำผลไม้ หรือของเหลว หรือวัตถุอื่นใดผสมหรือเจือปนลง เพื่อแต่งสี กลิ่น รส ยกเว้นการขายในสถานบริการตามกฎหมายว่าด้วยสถานบริการ”
โดยมีวัตถุประสงค์ที่จะลดปัญหาการบริโภคเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ในเยาวชนและสตรี เนื่องจากลักษณะภายนอกของ “เหล้าปั่น” มีสีสันสวยงามดึงดูดใจ มีรสชาติหวาน ดื่มง่าย จึงเป็นช่องทางสู่การดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ที่แอบแฝงมา ในคราบน้ำหวานหรือน้ำผลไม้ อันส่งผลกระทบต่อความเสี่ยงด้านพัฒนาการทางสมอง การมีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร การทะเลาะวิวาท และปัญหาอื่น ๆ อีกมากมาย
แต่เนื่องจากมี พ.ร.บ.สุรา พ.ศ.2493 มาตรา 22 และมาตรา 23 ที่มีบทบัญญัติในลักษณะใกล้เคียงกัน กล่าวคือ ห้ามมิให้ทำการเปลี่ยนแปลงสุรา โดยเอาสุราอื่นใด หรือน้ำ หรือของเหลว หรือวัตถุอื่นใดเจือปนหรือเปลี่ยนแปลงภาชนะบรรจุสุรา เวลาแต่จะได้รับอนุญาตเป็นหนังสือเจ้าเจ้าพนักงานสรรพสามิต และทำต่อหน้าพนักงานเจ้าหน้าที่ โดยปฏิบัติตามวิธีการและเงื่อนไขที่อธิบดีกำหนด
โดยมีวัตถุประสงค์ในการเก็บภาษีเข้ารัฐ
กรมควบคุมโรคจึงขอหารือว่า ร่างประกาศสำนักนายกฯ ฉบับนี้ มีเนื้อหาที่ขัดกับ พ.ร.บ.สุรา พ.ศ.2493 หรือไม่?
คณะกรรมการกฤษฎีกา (คณะที่ 10) พิจารณาแล้วเห็นว่า การที่ร่างประกาศสำนักนายกฯ มีสาระสำคัญห้ามมิให้ผู้ใดขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์โดยวิธีการหรือลักษณะทำการเปลี่ยนแปลงเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ในขณะขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ โดยเอาน้ำหวาน น้ำผลไม้ หรือของเหลว หรือวัตถุอื่นใดผสมหรือเจือปนลง เพื่อแต่งสี กลิ่น รส ยกเว้นการขาย ในสถานบริการตามกฎหมายว่าด้วยสถานบริการ เป็นการกำหนดเงื่อนไขที่ "ต่างไปจาก" บทบัญญัติมาตรา 22 และมาตรา 23 แห่ง พ.ร.บ.สุรา พ.ศ.2493 จึงกระทำมิได้