ลองฟังเสียง “คนไม่อยากเปียก” ช่วงสงกรานต์

แม้ผลการสำรวจของนิด้าโพลล์ จะระบุว่า มีคนไม่ถึง 1% ที่ไม่ชอบวันสงกรานต์เพราะ “ไม่อยากเล่นน้ำ”

แต่ถึงจะมีแค่ไม่ถึงหนึ่งในร้อย ทว่า “คนไม่อยากเปียก” เหล่านี้ก็มีจำนวนไม่น้อยในสังคมไทย ด้วยหลากหลายเหตุผลต่างกันไป ทั้งยังไม่ใช่วันหยุดงาน ไม่ชอบถูกสาดน้ำ ไม่สบาย ต้องไปธุระ เป็นวันนั้นของเดือน ฯลฯ

อย่างพนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง (ขอสงวนชื่อจริง) เปิดเผยกับ “สำนักข่าวอิศรา” ผ่านทางการพูดคุยในเฟซบุ๊คส่วนตัวว่า ตนต้องทำงานในช่วงสงกรานต์ แล้วเจอเหตุการณ์ดังกล่าวทุกปี ทำให้เสียเวลาไปทำงานอย่างมาก บอกว่าไปทำงานก็ไม่มีใครฟัง

“ผมอยากบอกว่าสงกรานต์ไม่ใช่วันหยุดของทุกคนในสังคม ยังมีคนจำนวนไม่น้อยที่ต้องไปทำงาน คนเล่นน้ำต้องแยกแยะ จึงอยากให้เข้าใจในจุดนี้ด้วย”

เขายังกล่าวว่า อยากให้ภาครัฐกำหนดจุดเล่นน้ำ ให้มีบริเวณที่ชัดเจน แน่นอนว่าการออกมาเรียกร้องเรื่องนี้ ถ้ามีคนเห็นด้วยจำนวนมาก ก็อาจได้รับความสนใจ แต่ดูจากอารมณ์สังคมก็คงจะยาก

ในอีกด้านคือข้อสงสัยการสาดน้ำใส่คนที่ไม่อยากเล่นน้ำถือเป็นการ “ละเมิดสิทธิ” หรือไม่ โดย “จะเด็จ เชานว์วิไล” ผู้อำนวยการมูลนิธิหญิงชายก้าวไกล เปรียบเทียบว่า การสาดน้ำใส่คนที่ไม่อยากเล่น แทนจะไม่ต่างกับการลวมลามผู้หญิงในเทศกาลสงกรานต์ เพราะถือเป็นการละเมิดสิทธิของพวกเขา ดังนั้นคนที่ไม่

“ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าคนที่ไม่เล่นสงกรานต์มีอยู่ในสังคม ดังนั้นควรฟื้นฟูวัฒนธรรมสงกรานต์กันใหม่ ซึ่งกระทรวงวัฒนธรรมต้องปฏิรูปในส่วนนี้ ไม่ใช่ปล่อยไปตามยถากรรม ควรทำให้สังคมเข้าใจถึงการเคารพสิทธิซึ่งกันและกันมากกว่า และค่อย ๆ ปรับทัศนคติให้เข้าใจซึ่งกันและกัน” เขาว่า

นี่คือเสียงของคนกลุ่มน้อยในสังคมไทยที่อยากแสดงความเห็นให้หลายๆ คนได้ฟัง