“ถ้าประเทศไทยออกกฎหมายกำหนดเพดานรายได้สูงสุด สมมติเพดานความร่ำรวยนายทุนหรือมหาเศรษฐีที่ 500 ล้านบาทและที่ดินไม่เกิน 500 ไร่ อะไรจะเกิดขึ้น” คือบทเริ่มสนทนาของ ศ.ดร.เกียรติวรรณ อมาตยกุล เจ้าของหนังสือ “500 ล้าน 500 ไร่ เปลี่ยนประเทศไทย” กับศูนย์ข่าวเพื่อชุมชน สำนักข่าวอิศรา

ภาพการจัดการภัยพิบัติที่เราเห็นกันจนชินตาในสื่อมวลชน คือประชาชนมายืนรอรับของยาวเหยียด มาเรียกร้องต้องการทุกอย่าง มาพังทลายคันกั้นน้ำ ฯลฯ ในขณะที่ภาพผู้บริจาคทั้งหลายสง่างามอย่างยิ่ง แต่ภาพพจน์โดยรวมของ “ประชาชน” คือผู้รอรับการช่วยเหลือ ผู้ร้องขอ ผู้ตกเป็นเหยื่อ ผู้ช่วยเหลือตนเองไม่ได้ ฯลฯ

"...เราแก้สิ่งอื่นไม่ได้ เราแก้ระบบการศึกษาไม่ได้ เราแก้ระบบอื่นไม่ได้ เราแก้อะไรไม่ได้เลย เพราะมันเปลี่ยนแปลงเยอะเกินไป เราจึงต้องสร้างขุมกำลังขึ้นมาเพื่อเข้าไปจับเขา ทำให้เขาหวาดกลัว เข้าไปจัดการเขา แต่ท่านรู้หรือไม่ มันจัดการไม่ได้หรอก เป็นสิ่งที่ยากมาก..."

วันจันทร์ที่ 9 มกราคม ที่เพิ่งผ่านมาหยกๆเป็นวันที่คนกลุ่มใหญ่ทั้งคนดังของพรรคฝ่ายค้าน นาย อาดี อาหวัง ประธานพรรค PAS และปู่ลิม กิต เสียง หัวฟน้าพรรค DAPและคนเดินดินกินข้าวแกงทุกเพศทุกวัย มีอันต้องตื่นตั้งแต่ไก่โห่ เพื่อไปชุมนุมกันบริเวณที่การศาลกรุงกัวลาลัมเปอร์

“จินตนาการเป็นสิ่งที่เด็กทุกคนมีไม่เท่ากัน ดังนั้นการใช้หนังสือนิทานภาพกับเด็กสามารถช่วยต่อเติมจินตนาการของเขาให้กว้างไกลขึ้นได้”