เสียงสุดท้าย”ทัศน์กมล โอบอ้อม” ผู้อยู่เคียงข้างกระเหรี่ยงแก่งกระจาน (มีคลิป)

          “เมื่อพิจารณาจากการเผาบ้านเรือนของคนกะเหรี่ยงแก่งกระจาน  เรื่องชนกลุ่มน้อยซึ่งสื่อมวลชนก็ใช้กัน ปรากฎในเอกสารอย่างเป็นทางการของโครงการปฏิบัติการผลักดัน มีนัยว่าชนกลุ่มน้อยไม่ใช่เรา  อาจทำให้เข้าใจว่าเป็นคนพม่า ในเอกสารทางการก็ระบุคำว่าเคเอ็นยู  การใช้คำว่าบุกรุก 

 ผู้ทำลายป่า  เกี่ยวข้องกับยาเสพติด เป็นการสร้างภาพว่าคนเหล่านี้เป็นคนอื่น”

           “นี่ก็คือกระบวนการทำลายคุณค่าของความเป็นคน  เมื่อความเป็นคนถูกลดคุณค่า  ก็นำไปสู่ความชอบธรรมที่จะดำเนินการอพยพ ผลักดัน  เผาทำลายสิ่งปลูกสร้าง  จับชนกลุ่มน้อยที่เข้ามากระทำผิดมาดำเนินคดี “ ดร.ขวัญชีวัน กล่าว และสรุปว่า

          “เป็นการกระทำที่ลดศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และถึงแม้ว่าคนเหล่านั้นจะไม่ใช่คนไทย  เป็นคนพม่า ก็ทำอย่างนั้นไม่ได้”

            ผศ.ชูพินิจ เกษมณี  นักวิชาการอิสระ   ได้ให้ความรู้ทั่วไปเรื่องชาวกะเหรี่ยงว่าเป็นกลุ่มชาติพันธุ์ที่ปัจจุบันส่วนใหญ่อาศัยอยู่ในพม่าและไทย   เมื่อ 10 ปีก่อนมีการสำรวจพบว่ามีประมาณ 4 แสนคนในอาศัยอยู่หลายจังหวัด   และตั้งข้อสังเกตุว่าข้อสังเกตุพบว่าจังหวัดที่มีชาวเขาอาศัยอยู่ในป่าอยู่มาก  เช่น จังหวัดเชียงใหม่ เชียงราย ตาก  มีพื้นที่ป่ามากกว่าจังหวัดอื่นๆ  เพราะกลุ่มชาติพันธุ์ที่อยู่กับป่าไม่ทำลายป่า และกล่าวถึงการทำไร่หมุนเวียนว่าไม่ใช่การทำไร่เลื่อนลอย

            ผศ.ชูพินิจ อธิบายการทำไร่หมุนเวียนชองชาวกะเหรี่ยงว่าไม่ใช่การทำไร่เลื่อนลอย ซึ่งเป็นการทำลายป่า  แต่ไร่หมุนเวียนคือการทำไร่ด้วยการปลูกพืชหลายชนิดและให้ผืนดินในป่าได้พักฟื้นตามกระบวนการทางธรรมชาติ แล้วจึงกลับมาทำในที่เดิมอีก  ไม่ใช่การขยายพื้นที่ตัดไม้ทำลายป่าไปเรื่อยๆ

          “การทำไร่หมุนเวียนของชาวกะเหรี่ยง  ไม่ใช่การทำไร่ข้าวอย่างเดียว  มีพืชอีกสี่สิบ ห้าสิบ หกสิบชนิดปนอยู่ในนั้น  เป็นการใช้กระบวนการทางธรรมชาติให้ป่าฟื้นตัว 6 ปี 7 ปี ก็กลับไปทำใหม่  ไม่ใช่ไร่เลื่อนลอยเพราะไม่ได้ไปตัดไม้ในป่าเพิ่มขึ้น  ที่เราพยายามให้ใช้คำว่าไร่หมุนเวียนก็เพราะให้เข้าใจว่าไม่ใช่ไร่เลื่อนลอย” ผศ.ชูพินิจ กล่าว

           นายวีรวัธน์   ธีรประสาธน์  มูลนิธิฟื้นฟูชีวิตและธรรมชาติ  อดีตหัวหน้าเขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร  จังหวัดกาญจนบุรี  ซึ่งทำงานอยู่พื้นที่ที่มีชาวกะเหรี่ยงอาศัยอยู่ในป่าทุ่งใหญ่นเรศวรนานถึง 16 ปี   กล่าวว่า   มีปัจจัย 5 ประการที่คนมักเชื่อว่าทำให้เกิดการทำลายป่าคือ1.การเพิ่มประชากร 2.ชุมชนขาดความรู้  3.ทำไร่เลื่อนลอย 4.ความยากจน 5. กฎหมายมีการบังคับใช้น้อย  ซึ่งความเชื่อนี้  เมื่อเกิดการตัดไม้ทำลายป่า  ความผิดก็มาตกอยู่กับคนจน

            นายวีรวัธน์  กล่าวถึงความไม่เข้าใจของของเจ้าหน้าที่ของรัฐเรื่องการจัดการป่าไม้ว่า  มี 4 ประการคือ 1.ไม่เข้าใจในวิถีชีวิต วัฒนธรรมของคนที่แตกต่างกัน 2. ไม่เข้าใจวิธีการจัดการป่าด้วยปรัชญาตะวันออก 3.ไม่เข้าใจว่า อำนาจตามกฎหมายที่ใช้ขัดต่อกฎหมายรัฐธรรมนูญ 4.ไม่เข้าใจพื้นที่ที่อยู่ในความดูแลของตนเองว่าเป็นอย่างไร

          “ ต้องยอมรับก่อนว่าทุกป่าในประเทศไทยเคยมีคนอยู่มาก่อน  การจัดการแบบให้ป่าปลอดคนเป็นเรื่องไม่ถูกต้อง     ต้องหันมามองหาวิธีให้คนอยู่กับป่าแบบวิถีตะวันออกเป็นแบบองค์รวม คือคน สัตว์ป่า ต้นไม้อยู่ร่วมกันในธรรมชาติ   อย่างมุ่งตอบสนองความต้องการทางเศรษฐกิจเป็นหลัก  แต่ให้ป่าเป็นที่ตอบสนองความเชื่อทางวัฒนธรรม  การดำเนินชีวิตของคนจำนวนมาก  ...อย่างทุ่งใหญ่นเรศวร  ถ้าไม่มีชาวกะเหรี่ยงอยู่ที่นี่  ป่าทุ่งใหญ่หมดไปแล้ว และป่าทุ่งใหญ่ก็จะไม่ได้เป็นมรดกโลกด้วย”

           นายนิรันดร์ พงษ์เทพ ประธานสภา อบต.ห้วยแม่เพรียง อำเภอแก่งกระจาน จังหวัดเพชรบุรี กล่าวว่า  โครงการอพยพ ผลักดันชนกลุ่มน้อยออกจากป่าแก่งกระจาน  ไม่เคยมีเจ้าหน้าที่มาพูดคุยหรือหารือผู้นำชุมชนและชาวบ้านว่า เมื่อมีการอพยพชาวกะเหรี่ยงออกมาแล้วจะช่วยเหลือเขาอย่างไร  มีที่ทำกินหรือไม่ และจะดำเนินชีวิตกันอย่างไร  ถึงวันนี้ก็ยังไม่มีความช่วยเหลือแก่คนที่ถูกผลักดันออกจากป่า      “เจ้าหน้าที่เอาแต่ความคิดตนเองเป็นใหญ่  ไม่ถามชาวบ้าน  อพยพลงมาแล้วก็ทำอะไรต่อไม่ได้  ปล่อยกันไว้อย่างนั้น  ชาวบ้าน(กะเหรี่ยงดั้งเดิม)ก็มีวิธีการจัดการ  ไม่ได้เกี่ยวกับความรู้  การศึกษา คิดแต่ว่ามีกฎหมายอยู่ในมือจะทำอะไรก็ได้”

นายทัศน์กมลพูดระหว่างการเสวนา

           แม้ว่าจะยังไม่รู้ชัดว่าสาเหตุของการถูกลอบยิงเสียชีวิตมาจากเรื่องใดแน่   แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ให้น้ำหนักในประเด็นนี้     สำนักข่าวอิศราจึงนำรายละเอียดคำพูดตอนสำคัญของนายทัศน์กมลระหว่างการเสวนจากคลิปวีดิโอมาเผยแพร่   ซึ่งเป็นการพูดต่อสาธารณะครั้งสุดท้ายเรื่องปฏิบัติการรุนแรงของเจ้าหน้าที่อุทยานแก่งกระจานต่อชาวกะเหรี่ยง  ก่อนถูกยิงเสียชีวิต

             “ เคยไปกินข้าวบ้านชาวกะเหรี่ยงแต่ต่อมาก็เผาบ้าน  อย่างล่าสุดคือปู่คออี้ (ที่พามาด้วย) ก็ถูกเผา  และระบุว่าปัญหาที่เกิดขึ้นมาจากเจ้าหน้าที่ขาดข้อมูล  ขาดการศึกษาเชิงวัฒนธรรม  ซึ่งให้ความสำคัญกับเรื่องข้าวมาก  การเผา  การทำลายข้าวจึงเป็นเรื่องใหญ่สำหรับชาวกะเหรี่ยง”

             “ ผมทนไม่ได้  อย่างนี้เค้ากลัวนะ   ทุกวันนี้ก็มีการข่มขู่   ผมกำลังบอกว่าเวลานี้  ถ้าหากว่าการจัดการปัญหาครั้งนี้ไม่เรียบร้อยด้วยบูรณาการที่ดี  มีระบบของคุณธรรม  ผมบอกได้เลยว่า  มันมีคำพูดออกมาแล้วว่าจะทำให้เหมือน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้...วันนี้เป็นโอกาสสำคัญ  ถ้าหากว่าสังคมหรือผู้บริหารระดับบนมองข้ามเรื่องนี้แล้ว  ผมก็ยับยั้งไม่ได้”

              ภายหลังการเสวนา   นายทัศน์กมลกล่าวกับผู้สื่อข่าวว่า  จะช่วยชาวกะเหรี่ยงกลุ่มนี้ต่อไป  โดยจะประสานงานเรื่องยื่นถวายฎีกาพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  ขอพระราชทานความช่วยเหลือ   ขั้นตอนอยู่ระหว่างการทำหนังสือให้ชาวกะเหรี่ยงผู้ได้รับผลกระทบจากการถูกผลักดันลงลายมือชื่อ  อย่างไรก็ตาม    แม้ประเด็นนี้เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ให้น้ำหนักมาก   แต่ก็เป็นเพียงหนึ่งในหลายประเด็นที่อาจเป็นชนวนเหตุให้ถูกลอบยิง  ซึ่งทุกประเด็นยังอยู่ระหว่างการสืบสวนสอบสวน

ชม Clip Vedio