ศาลปค.สั่งปรับผอ.เขตประเวศ 5 พันบ.หลังไม่ปฏิบัติให้เป็นไปตามคำสั่งคุ้มครองชั่วคราว
ศาลปกครองกลาง แผนกคดีสิ่งแวดล้อม มีคำสั่งกำชับเตือน ผู้ว่าฯ กทม.-ผอ.เขตประเวศปฏิบัติตามคำสั่งเกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษา พร้อมสั่งปรับผอ.เขตประเวศ 5 พัน จ่ายภายใน 30 วัน
ผู้สื่อข่าวสำนักข่าวอิศรา www.isranews.org รายงานว่า เมื่อวันที่ 7 มี.ค. 2561 ศาลปกครองกลาง แผนกคดีสิ่งแวดล้อม มีคำสั่งเกี่ยวกับการปฏิบัติตามคำบังคับของศาลปกครองในคดีหมายเลขดำที่ ส. 1/2555 ระหว่าง นางสาวบุญศรี แสงหยกตระการ ที่ 1 กับพวกรวม 4 คน ผู้ฟ้องคดี กับผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร ที่ 1 ผู้อำนวยการเขตประเวศ ที่ 2สำนักงานเขตประเวศ ที่ 3 กรุงเทพมหานคร ที่ 4 ผู้ถูกฟ้องคดี และนายสุกิจ นามวรกานต์ ที่ 1 กับพวกรวม 7 คน ผู้ร้องสอด
โดยศาลปกครองกลาง แผนกคดีสิ่งแวดล้อม มีคำสั่งให้กำชับเตือนให้
1.ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 และผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ปฏิบัติตามคำสั่งเกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษา ลงวันที่ 1 ส.ค.2556 อย่างเคร่งครัด ให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 โดยผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ใช้อำนาจตามพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.)การสาธารณสุข พ.ศ. 2535 และ พ.ร.บ.อื่นที่เกี่ยวข้องโดยมิให้ผู้ใดก่อเหตุเดือดร้อนรำคาญแก่ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่ที่เกิดจากการจัดตั้งตลาดในพื้นที่ที่เป็นมูลคดีพิพาทไว้ชั่วคราวก่อนการพิพากษา จนกว่าศาลจะมีคำสั่งเป็นอย่างอื่น
อนึ่ง หากปรากฏข้อเท็จจริงต่อศาลว่า ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 และผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 มิได้ปฏิบัติตามคำบังคับของศาลปกครองให้ถูกต้องครบถ้วน หรือปฏิบัติล่าช้าเกินสมควร ศาลอาจมีคำสั่งไต่สวนเพื่อพิจารณาและมีคำสั่งตามมาตรา 75/4 วรรคหนึ่ง และวรรคสี่ แห่ง พ.ร.บ.จัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 8) พ.ศ. 2559 อีกต่อไป
2.ให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ชำระค่าปรับต่อศาลปกครองเป็นเงินจำนวนห้าพันบาท โดยให้ชำระภายใน 30 วัน นับแต่วันที่ได้รับแจ้งคำสั่งศาล หากผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ไม่ชำระค่าปรับ ศาลอาจมีคำสั่งให้มีการบังคับคดีแก่ทรัพย์สินของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ทั้งนี้ ตามมาตรา 75/4 วรรคหนึ่ง วรรคสามและวรรคสี่ แห่งพ.ร.บ.ดังกล่าว
3. ให้สำนักบังคับคดีปกครอง สำนักงานศาลปกครอง ใช้อำนาจหน้าที่ในการติดตามผลการดำเนินการให้เป็นไปตามคำสั่งเกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษา ลงวันที่ 1 ส.ค.2556 ของศาล และรายงานให้ศาลทราบ
ทั้งนี้ สืบเนื่องจากผู้ฟ้องคดีทั้งสี่ฟ้องว่า ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่พักอาศัยอยู่ที่บ้านพักในหมู่บ้านเสรีวิลล่า แขวงหนองบอน เขตประเวศ กรุงเทพมหานคร บ้านดังกล่าวปลูกสร้างอยู่บนที่ดินจัดสรรเพื่อเป็นที่อยู่อาศัยได้รับความเดือดร้อนรำคาญและเสียหายจากการก่อสร้างอาคารเพื่อประกอบกิจการตลาดรอบบ้านพักอาศัย ทำให้ได้รับผลกระทบจากมลภาวะทางอากาศ เสียงดัง กลิ่นเหม็น และน้ำเสียจากการทำตลาดผิดกฎหมายดังกล่าว
ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่ได้มีหนังสือร้องเรียนไปยังผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสี่แล้ว แต่ไม่ได้รับการเยียวยาแก้ไขปัญหา ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่จึงนำคดีมาฟ้องต่อศาล ขอให้เพิกถอนใบอนุญาตก่อสร้างอาคารและควบคุมการประกอบกิจการตลาดในบริเวณพื้นที่ที่พิพาททั้งหมด รวมทั้งขอให้ผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสี่ชดใช้ค่าเสียหายแก่ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่
ศาลรับคำฟ้องไว้พิจารณาและมีคำสั่งเกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษา ลงวันที่ 1 ส.ค. 2556 ให้ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 โดยผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ใช้อำนาจตามพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.)การสาธารณสุข พ.ศ. 2535 และพ.ร.บ.อื่นที่เกี่ยวข้องโดยมิให้ผู้ใดก่อเหตุเดือดร้อนรำคาญแก่ผู้ฟ้องคดีทั้งสี่ที่เกิดจากการจัดตั้งตลาดในพื้นที่ที่เป็นมูลคดีพิพาทไว้ชั่วคราวก่อนการพิพากษา จนกว่าศาลจะมีคำสั่งเป็นอย่างอื่น ซึ่งผู้ถูกฟ้องคดีทั้งสี่ได้รับแจ้งคำสั่งศาลโดยชอบแล้วเมื่อวันที่ 5 ส.ค. 2556
ในระหว่างการดำเนินกระบวนพิจารณาของศาล สำนักบังคับคดีปกครองได้มีบันทึกรายงานผลการปฏิบัติตามคำสั่งเกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาแจ้งว่า ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 และผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 มีการดำเนินการที่ไม่เป็นไปตามคำสั่งศาล ศาลจึงมีคำสั่งเรียกคู่กรณีมาให้ถ้อยคำในการไต่สวนเมื่อวันที่ 2 มี.ค.2561 ว่า ผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 และผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 มีการปฏิบัติตามคำบังคับของศาลปกครองล่าช้าเกินสมควรหรือไม่ อย่างไร
ศาลพิเคราะห์แล้ว จึงเห็นว่า เมื่อข้อเท็จจริงจากการไต่สวนและคำชี้แจงของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 และผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 เพียงพอที่จะรับฟังได้ว่า การปฏิบัติตามคำสั่งเกี่ยวกับวิธีการชั่วคราวก่อนการพิพากษาของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1และผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 เป็นการปฏิบัติล่าช้าเกินสมควรจริง แต่กรณีของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 1 ข้อเท็จจริงจากการไต่สวนยังไม่เพียงพอที่จะรับฟังได้ว่าเป็นการปฏิบัติล่าช้าที่เป็นไปโดยไม่มีเหตุอันสมควร
ส่วนกรณีของผู้ถูกฟ้องคดีที่ 2 ตามพฤติการณ์แห่งคดีประกอบกับการไต่สวนข้อเท็จจริงรับฟังได้ว่าเป็นการปฏิบัติตามคำสั่งศาลล่าช้าเกินสมควรโดยไม่มีเหตุอันสมควร .
