6ปมเงื่อน!ขบวนการข้ามชาติลอบนำเข้าขยะอิเล็กฯ-ผลประโยชน์พันล.เข้ากระเป๋าใคร?

เขียนวันที่

วันพุธ ที่ 13 มิถุนายน 2561 เวลา 14:54 น.

เขียนโดย

isranews

หมวดหมู่

Tags

ขยะอิเล็กทรอนิกส์ | สตช. | กรมโรงงานอุตสาหกรรม | กรมศุลกากร

“…หากสังเกตยอดนำเข้าที่ก้าวกระโดดจากปี 2559 ที่นำเข้าขยะเหล่านี้ประมาณ 400-700 ตัน แต่ปี 2560-2561 กลับนำเข้าหลักแสนตัน คำถามสำคัญคือ บุคคลเบื้องหลังที่เป็นผู้ดีลกลุ่มเอกชนจีนให้เข้ามาดำเนินการทิ้งขยะอิเล็กทรอนิกส์-พลาสติกในไทย คือใคร เพราะเป็นไปไม่ได้ที่อยู่ ๆ ประเทศไทยจะกลายเป็นเป้าหมายหลักกลายเป็นศูนย์กลางที่ทิ้งขยะโลกในทันที ภายหลังประเทศจีนที่เคยรุ่งเรืองกับธุรกิจนี้ ออกกฎหมายห้ามนำเข้าเด็ดขาด ในส่วนนี้มีเจ้าหน้าที่รัฐระดับสูงกว่ากรมโรงงานฯ หรือนักการเมืองระดับชาติรายใดเข้าไปเกี่ยวข้องในขบวนการนี้หรือไม่…”

PIC elecfire 13 6 61 1

กำลังเป็นปรากฏการณ์สังคมที่ทุกภาคส่วนจับตา กรณีขบวนการข้ามชาติลักลอบนำเข้าขยะอิเล็กทรอนิกส์-พลาสติก นำมากำจัดทิ้งในไทย

นอกเหนือจากการบุกค้นบริษัท-โรงงานต่าง ๆ ในหลายพื้นที่ของคณะทำงานร่วม 3 ฝ่าย ได้แก่ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ (สตช.) กรมโรงงานอุตสาหกรรม และกรมศุลกากรแล้ว ประเด็นสำคัญที่ทุกองคาพยพในสังคมจับจ้องคือ มีเจ้าหน้าที่รัฐเข้าไปเกี่ยวข้องในขบวนการหรือไม่ ?

สำนักข่าวอิศรา www.isranews.org พบข้อเท็จจริงเบื้องต้นอย่างน้อย 3 กรณี

หนึ่ง กลุ่มเอกชนที่ถูกระบุว่าเข้าไปมีส่วนเกี่ยวข้องในขบวนการนี้ ส่วนใหญ่มี ‘คนจีน’ เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ หรือเป็นกรรมการ หรือเป็นผู้ก่อตั้งบริษัท ก่อนจะ ‘หลบฉาก’ ออกมาให้คนไทยดำเนินการแทน แบ่งเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มเอกชนที่ได้รับใบอนุญาตจากกรมโรงงานฯ และกลุ่มที่ไม่มีใบอนุญาต

สอง ข้อมูลที่คณะทำงานร่วมฯลงพื้นที่ตรวจสอบ พบว่า บริษัท-โรงงานที่ถูกระบุว่าเกี่ยวข้องเหล่านี้ ต่างมี ‘คนจีน’ เป็นผู้จัดการ หรือแรงงาน รวมถึงใช้เครื่องจักรจากประเทศจีน และชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์-พลาสติกดังกล่าว ส่วนใหญ่นำเข้ามาจากประเทศจีนด้วย

สาม กระบวนการนำสินค้ามากระจายค่อนข้างซับซ้อน ผ่านเอกชนหลายทอด และมีการโอนเงินกลับไปยังประเทศจีนด้วย เบื้องต้นเจอแล้วประมาณ 4.7 ล้านหยวน (ราว 23.6 ล้านบาท) (อ่านประกอบ : INFO:ขมวด‘ช่องโหว่’ขบวนการข้ามชาติลอบนำเข้าขยะอิเล็กฯ-โอกาส จนท.รัฐเอี่ยวตอนไห น?)

สำหรับขั้นตอนลักลอบนำเข้านั้น แบ่งเป็น 3 กรณี

หนึ่ง กลุ่มเอกชนที่มีใบอนุญาตนำเข้าชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์-พลาสติก ที่ได้มาจากกรมโรงงานอุตสาหกรรม มีทั้งหมด 7 แห่ง รวมยอดนำเข้าประมาณ 1.21 แสนตัน โดย 6 ใน 7 แห่ง มีกรรมการ-ผู้ถือหุ้นเป็นคนต่างชาติ เช่น จีน สิงคโปร์ ไต้หวัน มาเลเซีย ญี่ปุ่น มี 2 บริษัท ที่ได้โควตาเข้าสูงสุด และมีกรรมการคนเดียวกัน ได้แก่ บริษัท หย่งถัง ไทย จำกัด และบริษัท เจ.พี.เอส.เมทัลกรุ๊ป อินเตอร์เนชั่นแนล จำกัด รวมโควตา 9 หมื่นตัน หรือ 74% ของโควตาทั้งหมด โดยมีบางบริษัทนำเข้าสินค้าดังกล่าว แต่ไม่ได้นำไปกำจัดเองทั้งหมด หากมีเศษเหลือจะส่งต่อให้โรงงานในเครือกำจัดแทน ซึ่งผิดเงื่อนไขการได้ใบอนุญาต

สอง กลุ่มเอกชนที่ไม่มีใบอนุญาต ‘ดีล’ กับกลุ่มเอกชนที่มีใบอนุญาต เพื่อไปรับสินค้ามากำจัดเองโดยตรง โดยใช้วิธีจ้างเอกชนเพื่อขนส่งหลายทอด

สาม กลุ่มเอกชนที่ไม่มีใบอนุญาต แต่ลักลอบนำเข้าสินค้าดังกล่าวเข้ามา อย่างไรก็ดีกรมศุลกากรยืนยันว่า ได้ตรวจสอบพบทั้งหมด และผลักดันให้ส่งคืนประเทศต้นทางไปแล้ว (อ่านประกอบ : INFO:เปิดหมดพฤติการณ์ บ.นำเข้าขยะอิเล็กทรอนิกส์กว่าแสนตัน พักใบอนุญาต4-สำแดงเท็จ5)

ประเด็นสำคัญคือ เจ้าหน้าที่รัฐเข้าไปเกี่ยวข้องในขั้นตอนไหน และได้รับผลประโยชน์อย่างไร ?

สำนักข่าวอิศรา www.isranews.org ตรวจสอบข้อมูลจากเอกชนต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง รวมถึงข้อมูลจากคณะทำงานร่วมฯ พบข้อเท็จจริง ดังนี้

หนึ่ง ขั้นตอนที่เป็นปัญหามากที่สุดคือ การขอใบอนุญาตนำเข้า เจ้าหน้าที่กรมโรงงานฯ ได้ตรวจสอบข้อมูลบริษัท หรือโรงงานเหล่านี้หรือไม่ว่า มีประสิทธิภาพสามารถดำเนินการได้จริง และเมื่อนำเข้าสินค้ามาแล้ว เจ้าหน้าที่กรมโรงงานฯ ดำเนินการตรวจสอบหรือไม่ว่า โรงงานเหล่านี้ได้นำสินค้าดังกล่าวไปดำเนินการจริง ไม่ได้กระจายต่อให้กับโรงงานในเครือข่าย

สอง ขั้นตอนการนำเข้า กรมศุลกากรยืนยันว่า เอกชนที่นำเข้าชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์-พลาสติก นั้น กรมศุลกากรจะเข้าไปตรวจสอบทั้งหมดว่า ได้รับใบอนุญาตหรือไม่ นำเข้าตามโควตาหรือไม่ หากถูกต้องทั้ง 2 ส่วน จึงอนุญาตให้นำเข้า ขณะเดียวกันหากเจอเอกชนที่ไม่มีใบอนุญาตแต่ ‘สอดไส้’ เข้ามานั้น กรมศุลกากรจะกักตู้คอนเทนเนอร์ไว้ และผลักดันให้คืนสินค้าสู่ประเทศต้นทางทันที ดังนั้นหมายความว่า ขยะอิเล็กทรอนิกส์-พลาสติก ที่ถูกตรวจสอบอยู่ในปัจจุบันส่วนใหญ่จึงเป็นสินค้าที่มาจากเอกชนที่มีใบอนุญาตนำเข้า แต่กลับไปกระจายให้กับโรงงานในเครือต่าง ๆ

สาม เบื้องต้นพบว่ามีเจ้าหน้าที่ระดับสูงในกรมโรงงานอุตสาหกรรม อย่างน้อย 2 ส่วน ได้แก่ เจ้าหน้าที่ในสำนักเศรษฐกิจอุตสาหกรรมระหว่างประเทศ ที่มีหน้าที่ออกใบอนุญาตนำเข้า และเจ้าหน้าที่ในกลุ่มจัดการกากอุตสาหกรรมระหว่างประเทศ ที่มีหน้าที่ตรวจสอบโรงงานที่ขอใบอนุญาต อาจเข้าไปเกี่ยวข้องในขบวนการนี้ ส่วนเจ้าหน้าที่กรมศุลกากรอยู่ระหว่างการตรวจสอบ

สี่ มีข้อมูลทางลับว่า เอกชนเหล่านี้จะต้องจ่ายเงิน ‘ใต้โต๊ะ’ ให้กับเจ้าหน้าที่รัฐ เพื่อดำเนินการ อย่างน้อยตู้คอนเทนเนอร์ละหลักแสนบาท ข้อมูลจากกรมศุลกากรระบุว่า ตู้คอนเทนเนอร์ 1 ตู้ บรรทุกน้ำหนักสินค้าได้ประมาณ 2 ตัน และสินค้าชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ นำเข้า 70 ตู้/วัน ส่วนชิ้นส่วนพลาสติกนำเข้า 17 ตู้/วัน หากคิดเป็นเม็ดเงินแล้ว เจ้าหน้าที่รัฐอาจได้รับผลประโยชน์ตรงนี้ประมาณ 7-8 ล้านบาท/วัน และที่ผ่านมาขบวนการนี้ดำเนินการมาประมาณ 1-2 ปีแล้ว คำนวณอย่างไม่เป็นทางการ จำนวนยอดเงินอาจตกอยู่หลายพันล้านบาท ?

ห้า มีการโอนเงินกลับไปสู่ประเทศจีน อย่างน้อย 4.7 ล้านหยวน (ราว 23.6 ล้านบาท) เงินในส่วนนี้ เป็นค่าอะไร โอนให้ใคร ตรงนี้เป็นอีกประเด็นที่ต้องไปขยายผลสืบสวน

หก หากสังเกตยอดนำเข้าที่ก้าวกระโดดจากปี 2559 ที่นำเข้าขยะเหล่านี้ประมาณ 400-700 ตัน แต่ปี 2560-2561 กลับนำเข้าหลักแสนตัน คำถามสำคัญคือ บุคคลเบื้องหลังที่เป็นผู้ดีลกลุ่มเอกชนจีนให้เข้ามาดำเนินการทิ้งขยะอิเล็กทรอนิกส์-พลาสติกในไทย คือใคร เพราะเป็นไปไม่ได้ที่อยู่ ๆ ประเทศไทยจะกลายเป็นเป้าหมายหลักกลายเป็นศูนย์กลางที่ทิ้งขยะโลกในทันที ภายหลังประเทศจีนที่เคยรุ่งเรืองกับธุรกิจนี้ ออกกฎหมายห้ามนำเข้าเด็ดขาด ในส่วนนี้มีเจ้าหน้าที่รัฐระดับสูงกว่ากรมโรงงานฯ หรือนักการเมืองระดับชาติรายใดเข้าไปเกี่ยวข้องในขบวนการนี้หรือไม่

ทั้งหมดคือ 6 เงื่อนปมสำคัญที่ยังไม่ ‘เคลียร์’ โดยเฉพาะกรมโรงงานฯ ที่เป็นตัวหลักในเรื่องนี้ และปัจจุบันยังไม่มีคำอธิบาย หรือคำชี้แจงข้อเท็จจริงต่อสังคมแต่อย่างใด

ล่าสุด สำนักข่าวอิศรา www.isranews.org ได้รับการยืนยันจากแหล่งข่าวในคณะทำงานร่วมฯว่า เมื่อวันที่ 13 มิ.ย. 2561 คณะทำงานร่วมฯ ได้ประชุมหารือกับ รมว.ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม (พล.อ. สุรศักดิ์ กาญจนรัตน์) เกี่ยวกับประเด็นปัญหานี้แล้ว เบื้องต้นที่ประชุมได้สรุปว่า อาจต้องดำเนินการแก้ไขกฎหมายให้รุนแรงขึ้น และเตรียมเสนอรองนายกรัฐมนตรี ฝ่ายความมั่นคง (พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ) เพื่อพิจารณาต่อไป

ท้ายสุดจะหาตัว 'ไอ้โม่ง' ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราว และผลประโยชน์มหาศาลเหล่านี้เจอหรือไม่ คงต้องรอดู 'ฝีมือ' จากคณะทำงานร่วมฯกันต่อไป