ตั้งแต่เริ่มเดือนรอมฎอน หลายคนคงได้ยินคำว่า "ละหมาดตะรอเวียะห์" บ่อยครั้งขึ้น แม้แต่ตามสื่อกระแสหลักต่างๆ ที่เกาะติดรายงานข่าวจากสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ซึ่งคำๆ นี้หากเป็นพี่น้องมุสลิมย่อมคุ้นเคยเป็นอย่างดี แต่สำหรับผู้ที่นับถือศาสนาอื่นอาจฟังแล้วงงๆ

"ประชาคมอาเซียน" อาจเป็นความหวังใหม่เพียงหนึ่งเดียวของนักเรียนหนุ่มสาวในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้ทุกวันนี้ เป็นความหวังอันเนื่องมาจากพวกเขาเริ่มเกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายและอยากหนีให้พ้นสภาพปัจจุบันที่เกิดเหตุร้ายขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน ทั้งไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด ทั้งๆ ที่เหตุประทุรอบใหม่นี้เกิดขึ้นมานานแล้ว คือตั้งแต่ พ.ศ.2547 หรือเมื่อ 8 ปีที่แล้ว

ที่สามจังหวัดชายแดนภาคใต้กำลังมีกระแสในโซเชียลมีเดีย คัดค้านโครงการจัดสร้าง “พุทธมณฑลประจำจังหวัดปัตตานี” ซึ่งผลักดันโดยหน่วยงานรัฐหลายหน่วยในพื้นที่ บนที่ดินงอกปากอ่าวปัตตานี เนื้อที่ราว 100 ไร่

พลันที่มีการทลายอาณาจักรสอบสวนกลาง หรือ บช.ก. ของ พล.ต.ท.พงศ์พัฒน์ ฉายาพันธุ์ ที่ถูกเด้งฟ้าผ่า และถูกคุมตัวพร้อมแจ้งข้อหาฉกรรจ์ ทั้งหมิ่นสถาบัน เรียกรับผลประโยชน์ ฟอกเงิน

เหตุการณ์สลดที่มีการบึ้มตูมตามจากวัตถุระเบิดที่เก็บกู้มาได้แล้ว ภายในฐานปฏิบัติการหน่วยเฉพาะกิจนราธิวาส 32 อ.บาเจาะ จ.นราธิวาส เมื่อวันที่ 22 เม.ย.2556 จนเจ้าหน้าที่ชุดเก็บกู้ทำลายวัตถุระเบิด หรือ อีโอดี ต้องสังเวยชีวิตถึง 3 นายนั้น ได้ทำให้สถานการณ์ระเบิดที่ชายแดนใต้ถูกหยิบขึ้นมาวิพากษ์วิจารณ์กันอีกครั้ง