“หากสงครามเมืองนี้ยังไม่จบ พวกเราคงต้องหลบกันเองต่อไป” เป็นข้อความชุดใหม่ที่ สมภพ สุดนรานนท์ หรือ “บี” จะสกรีนลงบนเสื้อรุ่นที่ 3 โดยเขาบอกอย่างตรงไปตรงมาด้วยว่า “ไม่ว่าพรรคการเมืองไหนจะเสนอนโยบายอะไร แต่สิ่งที่สำคัญที่คนสามจังหวัดต้องการมากที่สุดคือไม่เอาระเบิดครับ”

"ผมท้อมากเลย หากไม่มีภาระต้องส่งลูกเรียนหนังสือจะขอลาออก ไม่ต้องเอาชีวิตมาเสี่ยงแบบนี้ อส.ที่ประจำฐานต่างๆ มี 20 กว่านาย เข้าเวร 4 วัน ให้มาม่าหนึ่งกล่อง ไข่คนละ 3 ฟอง กาแฟคนละห่อ แต่วันหนึ่งต้องกิน 3 มื้อ แล้วจะให้เราเอาแรงที่ไหนไปสู้รบกับเขา"

ปฏิเสธไม่ได้ว่าสิ่งหนึ่งที่เคียงคู่มากับการแก้ไขปัญหาความไม่สงบในจังหวัดชายแดนภาคใต้จนแทบจะแยกกันไม่ออกก็คือ การใช้ “กฎหมายพิเศษ” นานาชนิดของฝ่ายความมั่นคงที่มีกองอำนวยการรักษาความมั่นคงภายในราชอาณาจักรเป็น “หัวหอก”

ผมคิดว่าการที่รัฐไทยเสียเปรียบในบริบทของการพูดคุยเจรจากับกลุ่มผู้เห็นต่างจากรัฐ นำโดยแกนนำขบวนการบีอาร์เอ็นนั้น นอกจากประเด็นความรุนแรงไม่ลดลง และความไม่พร้อมของฝ่ายรัฐไทยเองแล้ว ยังเป็นผลจากความล้มเหลวเรื่องการบังคับใช้กฎหมายในพื้นที่ชายแดนใต้อีกด้วย

เหตุการณ์ทหารพรานยิงรถกระบะต้องสงสัยจนมีผู้เสียชีวิตถึง 4 ราย บาดเจ็บอีก 4 ราย และรอดตายหวุดหวิด 1 คน ที่ ต.ปุโละปุโย อ.หนองจิก จ.ปัตตานี เมื่อกลางดึกคืนวันอาทิตย์ที่ 29 ม.ค.ที่ผ่านมานั้น กำลังกลายเป็น "น้ำผึ้งหยดเดียว" ที่สร้างกระแสความไม่พอใจและหวาดระแวงในหมู่ชาวบ้านที่มีต่อเจ้าหน้าที่รัฐโดยเฉพาะทหาร และที่น่าตกใจก็คือ ในพื้้นที่ตำบลเดียวกันนี้ เมื่อเดือน เม.ย.ปีที่แล้ว ก็เพิ่งเกิดเหตุการณ์ในลั ...