“..ประเทศไทยมีการปกครองระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข”ปกติจะพบอยู่ในรัฐธรรมนูญฉบับถาวรเท่านั้น เว้นแต่ กรณีรัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว พ.ศ. 2557 ซึ่งนับว่า เป็นความกล้าหาญอย่างมากของผู้ร่างรัฐธรรมนูญฉบับนี้.."

ผมไม่ได้ติดตามฟังการอ่านคำพิพากษา เพราะติดสอนหนังสือตอนบ่ายวันศุกร์ ถึงวันเสาร์ก็ติดสอน ยุ่งทั้งวัน แต่ก็มีนักศึกษาเขียนมาขอให้แสดงความเห็นเกี่ยวกับคำพิพากษาศาลรัฐธรรมนูญ ว่าด้วยการแก้ไขรัฐธรรมนูญเมื่อวันที่ ๑๓ กรกฎาคม จึงพยายามตอบ โดยอ่านจากข่าวที่รายงานมาย่อ ๆ ก็เห็นว่าศาลพิพากษาคดีไปโดยถือเอาความมุ่งหมายของรัฐธรรมนูญเป็นหลักและแม้จะมีข้อที่อาจวิจารณ์กันได้ แต่โดยทั่วไปแล้วผมก็เห็นพ้องด้วยครับ ...

จากปรากฏการณ์การเคลื่อนไหวเพื่อเรียกร้องให้มีการทบทวน-แก้ไขและยกเลิกประมวลกฎหมายอาญามาตรา 112 รวมถึงข้อเสนอให้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญที่มีการไปแตะสถาบันหลักของสังคมไทยเช่นสถาบันกษัตริย์ –ศาลภายใต้การเคลื่อนไหวของกลุ่มคณาจารย์ในคณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ในชื่อ”นิติราษฎร์”เป็นหัวหอก

ไฟใต้ที่คุโชนรอบล่าสุดนี้ยืดเยื้อมานานถึง 11 ปี หากนับจากวันปล้นปืนครั้งมโหฬารจากค่ายทหารที่บ้านปิเหล็ง ต.มะรือโบออก อ.เจาะไอร้อง จ.นราธิวาส เมื่อ 4 ม.ค.47

ผมนำรูปป้ายผ้าโจมตีเจ้าหน้าที่รัฐที่ถูกนำไปติดในช่วงค่ำวันเดียวกันกับที่เกิดเหตุลอบวางระเบิดตำรวจชุด รปภ.ครูที่ อ.จะแนะ จ.นราธิวาส (24 ก.ค.) แล้วมีครูสตรีเสียชีวิต 2 ราย ครูชายบาดเจ็บสาหัส 1 ราย มาเป็นภาพประกอบบทความนี้ ไม่ได้มีเจตนาจะกล่าวหาหรือเผยแพร่ข้อความกล่าวหาเจ้าหน้าที่ แต่ต้องการชี้ให้เห็นปัญหาที่กำลังเกิดอยู่ในพื้นที่จริงๆ