กทม.คลอดข้อบัญญัติคุมสัตว์เลี้ยงใหม่ มีผล 10 ม.ค. 69 จำกัดพื้นที่เลี้ยง-ต้องจดทะเบียน ฝังไมโครชิฟ

กทม.ออกข้อบัญญัติคุมการเลี้ยงสัตว์ฉบับใหม่ มีผลบังคับใช้ 10 ม.ค. 69 กางรายละเอียดจำกัดการเลี้ยงสัตว์ ห้องเช่า 20 – 80 ตร.ม.เลี้ยงได้ 1 ตัว ที่อยู่เกิน 100 ตร.ว.เลี้ยงได้มากสุด 6 ตัว พร้อมสั่งให้เจ้าของเอาสัตว์เลี้ยงเน้นหมา-แมวไปขึ้นทะเบียนและฝังไมโครชิฟ หมาพันธุ์ดุเอาไปข้างนอกต้องใส่ที่ครอบปาก ส่วนคนที่เลี้ยงสัตว์ก่อนข้อบัญญัติใหม่ออก ให้ใช้ฉบับเดิมไปก่อน เผยบทลงโทษยึดตาม พ.ร.บ.สาธารณสุขปี 35

สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) รายงานว่า วันที่ 24 เมษายน 2568 นายเอกวรัญญู อัมระปาล โฆษกของกรุงเทพมหานคร (กทม.) เปิดเผยว่า ตามที่กทม.ได้มีการประกาศใช้ข้อบัญญัติควบคุมการเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์ พ.ศ. 2567 ในราชกิจจานุเบกษา เมื่อวันที่ 15 มกราคม 2568 และจะมีผลบังคับใช้ในวันที่ 10 มกราคม 2569 ซึ่งข้อบัญญัติดังกล่าวเป็นข้อบัญญัติใหม่ของกรุงเทพมหานคร ที่มุ่งด้านความปลอดภัยของทั้งคนและสัตว์ เพื่อเป็นการเตรียมความพร้อมก่อนที่ข้อบัญญัติดังกล่าวจะมีผลบังคับใช้ ขอให้เจ้าของสัตว์เลี้ยงหรือผู้อยากเลี้ยงสัตว์ได้ศึกษารายละเอียดของข้อบัญญัติ เพราะหากไม่ปฏิบัติตามหรือฝ่าฝืน อาจได้รับโทษตามกฎหมาย

สาระสำคัญตามข้อบัญญัติฉบับใหม่สรุปให้เข้าใจง่าย คือ เป็นการจำกัดจำนวนสัตว์เลี้ยงตามขนาดพื้นที่ ดังนี้

1. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่ เช่น โค กระบือ ม้า กวาง เลี้ยงได้ไม่เกิน 1 ตัว ต่อพื้นที่ 50 ตารางวา2. สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็ก เช่น แพะ แกะ สุกร ม้าแคระ เลี้ยงได้ไม่เกิน 3 ตัว ต่อพื้นที่ 50 ตารางวา3. สัตวปีก แบ่งเป็น ไก่ เป็ด ห่าน เลี้ยงได้ไม่เกิน 1 ตัว ต่อพื้นที่ 4 ตารางเมตร ส่วนนกขนาดใหญ่ เช่น นกกระจอกเทศ เลี้ยงได้ไม่เกิน 1 ตัว ต่อพื้นที่ 50 ตารางเมตร และนกขนาดเล็ก เลี้ยงได้ไม่เกิน 5 ตัว ต่อพื้นที่ 1 ตารางเมตร

นอกจากนี้ ยังห้ามเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์ที่ต้องควบคุมในที่หรือทางสาธารณะในเขตกรุงเทพมหานคร ยกเว้นกรณี เพื่อรักษาโรคเจ็บป่วยหรือสร้างเสริมภูมคุ้มกันของสัตว์, เพื่อกิจกรรมใด ๆ ที่กรุงเทพมหานครประกาศกำหนด, เพื่อการย้ายถิ่นที่อยู่ของเจ้าของสัตว์ และการเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์ของทางราชการ และการปล่อยเพื่อการกุศลหรือจารีตประเพณี

@ขีดเส้นเจ้าของหมา-แมว เอาไปจดทะเบียน - ออกนอกที่พักต้องมีสายจูง หมาพันธุ์ดุต้องมีที่ครอบปาก

นายเอกวรัญญูกล่าวว่า สำหรับการเลี้ยงสุนัขและแมว เจ้าของสุนัข และแมวมีหน้าที่นําใบรับรองไปจดทะเบียน ณ สถานที่ที่กรุงเทพมหานครกำหนด ภายใน 120 วัน นับแต่วันที่สัตว์เกิด หรือ ภายใน 30 วัน นับแต่วันที่นําสัตว์มาเลี้ยงในเขตกรุงเทพมหานคร ซึ่งมีการกำหนดจำนวนการเลี้ยงสุนัขและแมว ดังนี้– ห้องเช่าหรืออาคารชุด (คอนโดมิเนียม) ขนาด 20 – 80 ตารางเมตร เลี้ยงได้ 1 ตัว– ห้องเช่าหรืออาคารชุด (คอนโดมิเนียม) ขนาด 80 ตารางเมตร ขึ้นไป เลี้ยงได้ไม่เกิน 2 ตัว– เนื้อที่ดิน ไม่เกิน 20 ตารางวา เลี้ยงได้ 2 ตัว– เนื้อที่ดิน ไม่เกิน 50 ตารางวา เลี้ยงได้ 3 ตัว– เนื้อที่ดิน ไม่เกิน 100 ตารางวา เลี้ยงได้ 4 ตัว– เนื้อที่ดิน 100 ตารางวา ขึ้นไป เลี้ยงได้ไม่เกิน 6 ตัว

และเมื่อพาสุนัขหรือแมวออกนอกบ้านหรือสถานที่เลี้ยง นายเอกวรัญญูกล่าวว่า เจ้าของต้องใช้สายจูงที่แข็งแรงตลอดเวลา หรือใช้กระเป๋า คอก กรง หรืออุปกรณ์อื่นที่เหมาะสม ห้ามปล่อยให้รบกวนผู้อื่น และเจ้าของหรือผู้เลี้ยงต้องเก็บอุจจาระสัตว์ในที่สาธารณะทุกครั้ง สำหรับสุนัขควบคุมพิเศษ พันธุ์อันตราย สุนัขที่มีประวัติทำร้ายคนหรือพยายามทำร้ายคน เช่น พิทบูล ร็อตไวเลอร์ ฯลฯ ต้องใช้อุปกรณ์ครอบปาก ใช้สายจูงที่มีมั่นคงแข็งแรงและจับสายจูงห่างจากคอสุนัขไม่เกิน 50 เซนติเมตร ตลอดเวลา

ทั้งนี้ เจ้าของสัตว์เลี้ยงสามารถนำสุนัขและแมวไปรับการฝังไมโครชิป ฉีดวัคซีนพิษสุนัขบ้า และผ่าตัดทำหมัน ได้ฟรีที่คลินิกสัตวแพทย์ของกรุงเทพมหานคร ทั้ง 8 แห่ง โดยสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมก่อนเข้ารับบริการ ดังนี้ 1. คลินิกสัตวแพทย์ กทม. 1 สีพระยา เขตบางรัก โทร. 0 2236 4055 ต่อ 2132. คลินิกสัตวแพทย์ กทม. 2 มีนบุรี เขตมีนบุรี โทร. 0 2914 58223. คลินิกสัตวแพทย์ กทม. 3 วัดธาตุทอง เขตวัฒนา โทร. 0 2392 92784. คลินิกสัตวแพทย์ กทม. 4 บางเขน เขตจตุจักร โทร. 0 2579 13425. คลินิกสัตวแพทย์ กทม. 5 วัดหงส์รัตนาราม เขตบางกอกใหญ่ โทร. 0 2472 5895 ต่อ 1096. คลินิกสัตวแพทย์ กทม. 6 ช่วงนุชเนตร เขตจอมทอง โทร. 0 2476 6493 ต่อ 11047. คลินิกสัตวแพทย์ กทม. 7 บางกอกน้อย เขตบางกอกน้อย โทร. 0 2411 24328. กลุ่มควบคุมโรคพิษสุนัขบ้า ถ.มิตรไมตรี เขตดินแดง โทร. 0 2248 7417

นายเอกวรัญญูทิ้งท้ายว่า สำหรับผู้ที่เลี้ยงสัตว์มาก่อนข้อบัญญัตินี้มีผลบังคับใช้ และช่วงเวลาอยู่ในระหว่างไม่บังคับใช้ข้อบัญญัติใหม่ 360 วัน ให้ใช้ข้อบัญญัติเมื่อปี 2548 

@บทลงโทษยึดตาม พ.ร.บ.สาธารณสุข 2535

ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ตามข้อบัญญัติควบคุมการเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์ พ.ศ. 2567 กำหนดบทลงโทษผู้ฝ่าฝืนตามข้อ 30 ที่ว่า ผู้ใดฝ่าฝืนข้อบัญญัติฉบับนี้มีโทษตามพระราชบัญญัติการสาธารณสุข 2535 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ซึ่งจากการสืบค้นพบว่า ในหมวดว่าด้วยเหตุรำคาญ ระบุให้การเลี้ยงสัตว์ในที่หรือโดยวิธีใด หรือมีจำนวนเกินสมควรจนเป็นเหตุให้เสื่อมหรืออาจเป็นอันตรายต่อสุขภาพ เป็นหนึ่งในเหตุผลด้วย โดยเหตุรำคาญที่มีโทษสูงสุดคือ การให้เจ้าของหรือผู้ครอบครองสถานที่ดังกล่าวต้องเป็นผู้เสียค่า ใช้จ่ายสำหรับการนั้นในกรณีที่ปรากฏแก่เจ้าพนักงานท้องถิ่นว่าเหตุรำคาญที่เกิดขึ้นในสถานที่เอกชนอาจเกิดอันตรายอย่างร้ายแรงต่อสุขภาพ หรือมีผลกระทบต่อสภาวะความเป็นอยู่ที่เหมาะสมกับการดำรงชีพของประชาชน เจ้าพนักงานท้องถิ่นจะออกคำสั่งเป็นหนังสือห้ามมิให้เจ้าของหรือผู้ครอบครองใช้หรือยินยอมให้บุคคลใดใช้สถานที่นั้นทั้งหมดหรือบางส่วน จนกว่าจะเป็นที่พอใจแก่เจ้าพนักงานท้องถิ่นว่าได้มีการระงับเหตุรำคาญนั้นแล้วก็ได้

ส่วนการควบคุมการเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์ ปรากฎในมาตรา 29-30 พระราชบัญญัติการสาธารณสุข 2535 ว่า ให้ราชการส่วนท้องถิ่นมีอำนาจออกข้อกำหนดของท้องถิ่นกำหนดให้ส่วนหนึ่ง ส่วนใดหรือทั้งหมดของพื้นที่ในเขตอำนาจของราชการส่วนท้องถิ่นนั้นเป็นเขตควบคุมการเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์ ท้องถิ่นอาจกำหนดให้เป็นเขตห้ามเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์บางชนิดหรือบางประเภทโดยเด็ดขาดหรือไม่เกินจำนวนที่กำหนด หรือเป็นเขตที่การเลี้ยงหรือปล่อยสัตว์บางชนิดหรือบางประเภทต้องอยู่ในภายใต้มาตรการอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ (มาตรา 29)

หากพบว่า การฝ่าฝืนมาตรา 29 ไม่ปรากฏเจ้าของ ให้เจ้าพนักงานท้องถิ่นมีอำนาจกักสัตว์ดังกล่าวไว้เป็นเวลาอย่างน้อยสามสิบวัน เมื่อพ้นกำหนดแล้วยังไม่มีผู้ใดมาแสดงหลักฐานการเป็นเจ้าของเพื่อรับสัตว์คืน ให้สัตว์นั้นตกเป็นของราชการส่วนท้องถิ่น แต่ถ้าการกักสัตว์ไว้อาจก่อให้เกิดอันตรายแก่สัตว์นั้นหรือสัตว์อื่น หรือต้องเสียค่าใช้จ่ายเกินสมควร เจ้าพนักงานท้องถิ่นจะจัดการขายหรือขายทอดตลาดสัตว์นั้นตามควรแก่กรณีก่อนถึงกำหนดเวลาดังกล่าวก็ได้ เงินที่ได้จากการขายหรือขายทอดตลาดเมื่อได้หักค่าใช้ จ่ายในการขายหรือขายทอดตลาดและค่าเลี้ยงดูสัตว์แล้ว ให้เก็บรักษาไว้แทนสัตว์

ในกรณีที่มิได้มีการขายหรือขายทอดตลาดและเจ้าของสัตว์มาขอรับสัตว์คืนภายในกำหนดเวลาตาม เจ้าของสัตว์ต้องเป็นผู้เสียค่าใช้จ่ายสำหรับการเลี้ยงดูสัตว์ให้แก่ราชการส่วนท้องถิ่นตามจำนวนที่ได้จ่ายจริงด้วย ในกรณีที่ปรากฏว่าสัตว์ที่เจ้าพนักงานท้องถิ่นพบนั้นเป็นโรคติดต่ออันอาจเป็นอันตรายต่อประชาชน ให้เจ้าพนักงานท้อง ถิ่นมีอำนาจทำลายหรือจัดการตามที่เห็นสมควรได้

ที่มาภาพปก: https://pixabay.com/th/photos/