เจาะสำนวนคดีถุงยังชีพอบจ.นครสวรรค์ (1) 'มานพ-จิตรา-พวก' กำหนดราคาซื้อข้าวสารสูงเกินจริง 

"...นายวารินทร์ นายบรรจง และนายสันติ  เป็นกรรมการและฝ่ายเลขานุการของคณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ เป็นผู้ตำเนินการสืบราคาข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภคที่จะนำมาบรรจุในถุงยังชีพ เพื่อนำเสนอต่อที่ประชุมคณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ   โดยได้นำเสนอต่อที่ประชมให้ช่วยเหลือเป็นถุงยังชีพ (ข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภค) ราคาชุดละไม่เกิน 500 บาท/ครอบครัว โดยนำเสนอให้จัดซื้อข้าวสาร (ข้าวขาว 100%) บรรจุ ถุงละ 5 กิโลกรัม ในราคาแพงกว่าท้องตลาดในขณะนั้น นายมานพ ในฐานะประธานฯ และในฐานะนายก อบจ.นครสวรรค์ ก็มิได้ทักท้วงและเห็นชอบให้ใช้ราคาข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภคตามที่เสนอมา..."

กรณีที่ประชุมคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) มีมติชี้มูลความผิด นายมานพ ศรีผึ้ง เมื่อครั้งดำรงตำแหน่งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัด (อบจ.) นครสวรรค์ กับพวก กรณีทุจริตโครงการจัดซื้อถุงยังชีพเพื่อแจกจ่ายให้กับประชาชนผู้ประสบภัยน้ำท่วม ในปี 2553 -2554 รวมวงเงินหลายสิบล้านบาท ซึ่งมีราคาสูงกว่าปกติ และมีการมุ่งหมายมิให้มีการเสนอราคาอย่างเป็นธรรม ทำให้อบจ.นครสวรรค์ต้องได้รับความเสียหาย 

ก่อนหน้านี้ สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) นำข้อมูลเชิงลึกมานำเสนอไปแล้วว่า

1. คดีนี้ เป็นกรณีกล่าวหา นายมานพ ศรีผึ้ง เมื่อครั้งตำรงตำรงตำแหน่งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครสวรรค์ กับพวก รวม 31 คน กรณีจัดซื้อจัดจ้างถุงยังชีพขององค์การบริหารส่วนจังหวัดนครสวรรค์ เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัยในปี 2553 จำนวน 3 ครั้ง และปี 2554 จำนวน 4 ครั้ง รวมจำนวน 7 ครั้ง ยอดวงเงินรวมการจัดซื้อทั้งหมดอยู่ที่ตัวเลขสูงถึง 140,470,000 บาท 

2. พฤติการณ์ตามข้อกล่าวหา คือ มีการร่วมกันทุจริตระหว่างเจ้าหน้าที่ของรัฐและเอกชนตั้งแต่ชั้นตอนการกำหนตราคาประมาณการ ขั้นตอนเชิญขวนผู้มีอาชีพขายหรือผู้เสนอราคาขันตอนการพิจารณาผลการเสนอราคา และชั้นตอนการตรวจรับพัสด โดยมีพฤติการณ์มุ่งหมายมีให้มีการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม เพื่อเอื้ออำนวยแก่ผู้เข้าทำการแสนอราคารายใดให้เป็นผู้มีสิทธิทำสัญญากับหน่วยงานของรัฐ และเข้ามีส่วนได้เสียเพื่อแสวงหาประโยชน์โดยมิตวรได้ โดยชอบด้วยกฎหมายจากการจัดชื่อดังกล่าว อันเป็นเหตุให้เกิดความเสียหายกับทางราชการ

• ป.ป.ช.ชี้มูล 'มานพ -จิตรา' เลขาฯรมว.สธ. คดีถุงยังชีพ ช่วงสมัยนั่งนายกฯ-รอง อบจ.นครสวรรค์
• จัดซื้อ 7 ครั้ง 140 ล.! เจาะมติ ป.ป.ช.ชี้มูล 'มานพ-จิตรา' คดีถุงยังชีพ อบจ.นครสวรรค์

ล่าสุด สำนักข่าวอิศรา ตรวจสอบยืนยันข้อมูลพฤติการณ์การจัดซื้อถุงยังชีพในคดีนี้ ของ อบจ.นครสวรรค์ พบว่า มีพฤติการณ์สำคัญ 2 ประเด็น คือ

1. ขั้นตอนการกำหนดราคาข้าวสารสูงเกินจริง

2. ขั้นตอนการเชิญผู้มีอาชีพขายพัสดุและการพิจารณาของคณะกรรมการจัดซื้อ โดยวิธีพิเศษซึ่งพบว่า มีการกระทำขัดขวางและมุ่งหมายมิให้มีการแข่งขันราคาอย่างเป็นธรรม 

โดยในตอนนี้ จะขอนำเสนอข้อมูลเกี่ยวกับประเด็นเรื่องขั้นตอนการกำหนดราคาข้าวสารสูงเกินจริงก่อน 

มีรายละเอียดสำคัญดังต่อไปนี้ 

จากการไต่สวนข้อเท็จจริงของ ป.ป.ช.  พบว่า คณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติตามคำสั่ง อบจ.นครสวรรค์ มีอำนาจหน้าที่ในการพิจารณากำหนดกรอบแนวทางการช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ สามารถเห็นชอบให้ดำเนินการช่วยเหลือเป็นการแจกถุงยังชีพได้ 

โดยกำหนดราคาจัดซื้อชุดละไม่เกิน 500 บาท/ครอบครัว ได้ตามระเบียบกระทรวงการคลังว่าด้วยเงินทดรองราชการเพื่อช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติกรณีฉุกเฉิน พ.ศ.2546 และหลักเกณฑ์และวิธีการดำเนินการให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติกรณีฉุกเฉิน พ.ศ.2553

ส่วนหน้าที่ในการสืบราคาและกำหนดราคากลางของสินค้าที่จะบรรจุในถุงยังชีพ ยังคงเป็นหน้าที่ของเจ้าหน้าที่พัสดุ ตามระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยการพัสดุของหน่วยการบริหารราชการส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2535 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ข้อ 20 (3)

ในการช่วยเหลือผู้ประสบภัย คณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติตามคำสั่ง อบจ.นครสวรรค์ เป็นผู้ดำเนินการกำหนดแนวทางและวิธีการดำเนินการเกี่ยวกับการให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติกรณีฉุกเฉิน

อย่างไรก็ดี ก่อนที่จะมีการประชุมคณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยภัยพิบัติ  นายมานพ ศรีผึ้ง นายกอบจ.นครสวรรค์ ในขณะนั้น ได้มอบหมายให้นายวารินทร์ เซ็นนันท์  ผู้อำนวยการกองช่าง นายบรรจง เปรมจิต นายช่างโยธา 7 และนายสันติ  นักบริหารงานช่าง 7 เป็นผู้ดำเนินการสืบราคาข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภคที่จะนำมามาบรรจุในถุงชีพ

นายวารินทร์ นายบรรจง และนายสันติ  เป็นกรรมการและฝ่ายเลขานุการของคณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ เป็นผู้ตำเนินการสืบราคาข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภคที่จะนำมาบรรจุในถุงยังชีพ เพื่อนำเสนอต่อที่ประชุมคณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติ  

โดยได้นำเสนอต่อที่ประชมให้ช่วยเหลือเป็นถุงยังชีพ (ข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภค) ราคาชุดละไม่เกิน 500 บาท/ครอบครัว โดยนำเสนอให้จัดซื้อข้าวสาร (ข้าวขาว 100%) บรรจุ ถุงละ 5 กิโลกรัม ในราคาแพงกว่าท้องตลาดในขณะนั้น

เมื่อคณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติพิจารณาให้ความเห็นชอบให้ดำเนินการจัดชื่อข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภคด้วยราคาตามที่เสนอ ฝ่ายป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย สังกัดกองช่าง อบจ.นครสวรรค์ยังคงยืนยันและขออนุมัติจัดซื้อข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภคในราคาดังกล่าว

นายมานพ ในฐานะประธานฯ และในฐานะนายก อบจ.นครสวรรค์ ก็มิได้ทักท้วงและเห็นชอบให้ใช้ราคาข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภคตามที่เสนอมา 

@ มานพ ศรีผึ้ง

ทั้งนี้ การจัดซื้อข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภค อบจ.นครสวรรค์จะต้องดำเนินการจัดซื้อโดยถือปฏิบัติตามระเบียบกระทรวงมหาดไทยว่าด้วยการพัสตุของหน่ายการบริหารราชการส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2535 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ตามข้อ 20 (3)

กล่าวคือ แม้ว่าคณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสบภัยพิบัติได้เห็นชอบให้ดำเนินการจัดซื้อโดยกำหนดราคาสินค้าในถุงยังชีพ มาให้แล้ว

แต่ในขั้นตอนการจัดซื้อเจ้าพนักงานพัสดุยังมีหน้าที่จะต้องตำเนินการสืบราคาสินค้าและกำหนดราคามาตรฐานหรือราคากลางของพัสดุที่จัดซื้ออีกครั้ง ซึ่งในการจัดซื้อ นางบุษดี อาระหัง เจ้าพนักงานพัสดุ 6ว และนางประไพ คงเปลื้อง มิได้ดำเนินการตรวจสอบและสืบราคาสินค้าว่าเป็นไปตามมาตรฐานหรือราคากลางของพัสดุที่จัดซื้อหรือไม่

แต่กลับจัดทำรายงานขออนุมัติจัดซื้อ โดยใช้ราคาที่คณะกรรมการพิจารณาให้การช่วยเหลือผู้ประสนภัยภัยพิบัติได้เห็นชอบและนายมานพ ได้อนุมัติและเห็นชอบให้จัดซื้อตามที่เสนอมาโดยมิได้ทักทัวง

ดังนั้น อบจ.นครสวรรค์ จึงได้จัดซื้อข้าวสาร (ข้าวขาว 100%) ในราคาสูงกว่าปกติ เป็นเหตุใต้รับความเสียหาย

คณะกรรมการ ป.ป.ช. พิจารณาสำนวนการไต่สวน เอกสารหลักฐาน และเห็นชอบตามอนุกรรมการไต่สวน ว่า นายมานพ ศรีผึ้ง และเจ้าหน้าที่ข้าราชการที่เกี่ยวข้องมีมูลความผิดทางอาญาและวินัย ตามการจัดซื้อในแต่ละครั้ง

ขณะที่ในส่วนของ นางจิตรา หมีทอง รองนายก อบจ. นครสวรรค์ เกี่ยวข้อง ในการจัดซื้อข้าวสารและเครื่องอุปโภคบริโภค ปี 2554 ครั้งที่ 1 

ส่วนนางประไพ คงเปลื้อง เสียชีวิตไปแล้ว 

อนึ่ง การชี้มูลความผิดของคณะกรรมการ ป.ป.ช. ยังไม่สิ้นสุด ผู้ถูกกล่าวหาทุกราย ยังมีสิทธิ์ต่อสู้คดีพิสูจน์ความบริสุทธิ์ในชั้นศาลได้อีก