ความสูญเสียของครูโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนบ้านตืองอ ช่างกลปทุมวันอนุสรณ์ 13 ที่เกิดขึ้นจากเหตุคนร้ายลอบวางระเบิดและยิงซ้ำ ก่อนวันครู 16 มกราคม เพียง 2 วัน เหตุการณ์ครั้งนี้ส่งผลกระทบไปยังชีวิตเรือจ้างบนพื้นที่ปลายด้ามขวานอย่างเลี่ยงไม่ได้
ยิ่งผู้ที่ต้องสละชีวิตเป็นถึง “ครูใหญ่” คือ พ.ต.ท.สุวิทย์ ช่วยเทวฤทธิ์ วัย 56 ปี ผลกระทบยิ่งรุนแรง เพราะครูสุวิทย์เป็นดั่งร่มโพธิ์ที่แผ่กิ่งก้านสาขาดูแลทั้ง “ครูน้อย” และนักเรียนในโรงเรียน
จ.ส.ต.หญิง ฮานีบะห์ สานิ ครูโรงเรียน ตชด.บ้านตืองอฯ กล่าวถึงครูสุวิทย์ด้วยน้ำตาว่า เรานั่งเรือด้วยกัน แต่คนขับเรือไม่อยู่แล้ว แล้วใครจะขับต่อ แล้วจะไปต่ออย่างไร วันข้างหน้าเราไม่รู้ว่าจะเจออะไร อุปสรรคอะไร แล้วจะไปต่อถึงฝั่งได้อย่างไร
ยิ่งกว่าความเสียสละในฐานะแม่พิมพ์ของชาติ “ครูใหญ่สุวิทย์” เป็นครูที่ควรคู่ยกมือไหว้และกราบหัวใจ ข้อความอัดอั้นพรั่งพรูออกมาแข่งกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มของเพื่อนครูโรงเรียน ตชด.บ้านตืองอ ช่างกลปทุมวันอนุสรณ์ 13 ในวันที่ต้องยอมรับวามจริงว่า “ครูสุวิทย์และครูโดมลูกชาย” ได้จากไปอย่างไม่มีวันกลับ
อีกฟากหนึ่งของความรู้สึกสะเทือนไปถึงอนาคตของชีวิตเรือจ้างที่แขวนอยู่บนเส้นด้ายที่ปลายด้ามขวาน
ในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ มีโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนอยู่ทั้งหมด 12 แห่ง แยกเป็น จ.ยะลา 6 แห่ง, จ.นราธิวาส 5 แห่ง และ จ.ปัตตานี 1 แห่ง หนึ่งในนั้นก็คือโรงเรียนตำรวจตระเวนชายแดนบ้านตืองอ ช่างกลปทุมวันอนุสรณ์ 13 ตั้งอยู่ในพื้นที่ ต.ศรีบรรพต อ.ศรีสาคร จ.นราธิวาส
โดยมี พ.ต.ท.สุวิทย์ ช่วยเทวฤทธิ์ รั้งตำแหน่งครูใหญ่ และลูกชาย ด.ต.โดม ช่วยเทวฤทธิ์ หรือ “ครูโดม” ครูสอนวิชาเกษตรเลี้ยงชีพให้เด็กที่อยู่ห่างไกล
และความจริงที่ตอกย้ำความสูญเสียที่จุกอก..เมื่อรู้ว่า ทั้งโรงเรียนมีครูผู้ชายอยู่ 2 คน นั่นคือครูใหญ่สุวิทย์และครูโดม ส่วนที่เหลือเป็นครูผู้หญิง 11 คนที่ต้องดูแลเด็กนักเรียน 120 ชีวิต ด้วยเหตุผลนี้เองที่ทำให้ครูผู้ชายโรงเรียน ตชด.แห่งนี้ ทำหน้าที่ทุกอย่างมากกว่าครูผู้สอนหนังสือ
“แล้วแกเป็นคนที่สอนลูกน้องตั้งแต่การใช้ชีวิต การบริหารชีวิต การสร้างครอบครัว ว่าต้องวางแผนอะไรอย่างไร ไม่ได้สอนเฉพาะการทำงานในรั้วโรงเรียน”
จ.ส.ต.หญิง ฮานีบะห์ กล่าวถึงครูสุวิทย์ด้วยความภูมิใจว่า “ถ้าให้เลือกทั้ง 12 โรงเรียน ครูใหญ่หนูอยู่ลำดับที่ 1 เลย และเป็นคนที่สร้างชื่อเสียงให้กับหน่วยงานของ ตชด. เวลาเขาไปประชุมที่ บช.(กองบัญชาการ) ถึงกรุงเทพฯ ถ้าสมมุติว่าให้เอาครู ตชด.ทั่วประเทศเป็นแบบอย่าง ครูใหญ่หนูเป็นที่ 1 แน่นอน”
ครูใหญ่สุวิทย์ไม่ได้เป็นเพียงครูใหญ่ ตชด.ที่โรงเรียนบ้านตืองอฯ แต่ยังเป็นครูใหญ่สำหรับครูโรงเรียน ตชด.ทั้ง 12 แห่งในจังหวัดชายแดนภาคใต้ด้วย การสูญเสียครูสุวิทย์และครูโดมลูกชายครั้งนี้ จึงสร้างความหวาดหวั่นให้กับครูชายแดนใต้ไม่น้อย
โดยเฉพาะพฤติกรรมที่น่าสะพรึงของคนร้ายที่จงใจทำร้ายครูทั้ง 2 คนอย่างโหดร้าย ทั้งการลอบวางระเบิดรถยนต์และยิงซ้ำ พฤติกรรมเหี้ยมที่หายไปจากพื้นที่นานมากแล้ว แต่ทำไมถึงหวนกลับมาสร้างความหวั่นใจอย่างเลี่ยงไม่ได้ และเหตุร้ายครั้งนี้เกิดขึ้นในห้วงวันครูวันที่ 16 มกราคมด้วย
จ.ส.ต.หญิง ฮานีบะห์ กล่าวถึงครูสุวิทย์อีกว่า คนทั่วไปเวลาเราทำงานมาเหนื่อยๆ เราต้องการที่นอนสบายๆ ที่นอนนุ่มๆ หมอนนุ่มๆ จะได้หลับสบายจากที่เหนื่อยมาทั้งวันแล้ว แต่ของครูใหญ่เป็นแค่มุ้ง แล้วก็ฟูกนอนหนาไม่กี่นิ้วเอง แล้วแกก็นอนตรงนั้นดูเรียบง่าย แล้วห้องแกก็หลังคารั่วด้วย แกจะนอนที่โรงเรียนกลางคืน อยู่เรียบง่ายจริงๆ
ครูใหญ่สุวิทย์ในวัย 56 ปีอุทิศชีวิตทำหน้าที่ครู ตชด.ในพื้นที่ จ.นราธิวาส มานานกว่า 30 ปี การเข้าใจพื้นที่ ทำให้เข้าถึงปัญหา จึงมุ่งมั่นพัฒนาการศึกษาในพื้นที่
การลอบสังหารชีวิตครูครั้งนี้ จึงไม่ต่างจาก “โศกนาฏกรรมทางการศึกษา” ที่สร้างความขุ่นมัวให้พื้นที่ชายแดนใต้ให้ห่างไกลคำว่า “สันติสุข” ออกไปอีกครั้ง
-----------
รายงานพิเศษโดย สุพิชฌาย์ รัตนะ ผู้สื่อข่าวศูนย์ข่าวภาคใต้ เนชั่นทีวี