เปิดคำฟ้อง‘รฟท.’ขอ‘ศาลบุรีรัมย์’เพิกถอนโฉนด‘ชิดชอบ’รุก‘เขากระโดง’-สั่ง‘กรุณา’ชดใช้ 2.39 ล.

kd 16 10 25 pic

“…โดยโจทก์ได้ทำการตรวจสอบพบว่า จำเลยยังคงครอบครองที่ดินพิพาทและไม่ดำเนินการเพิกถอนเอกสารสิทธิ์ และหรือไม่ยอมติดต่อขอเช่าที่ดินกับโจทก์แต่อย่างใด จึงเป็นการแสดงเจตนาอันเพิกเฉย ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหายมาโดยตลอด อันเป็นการละเมิดและอยู่ในที่ดินของรัฐโดยมิชอบ…”

..........................................

จากกรณีที่ การรถไฟแห่งประเทศไทย (รฟท.) ยื่นฟ้อง นางกรุณา ชิดชอบ ซึ่งครอบครองโฉนดที่ดินเลขที่ 8564 และ บริษัท ศิลาชัยบุรีรัมย์ (1991) จํากัด ซึ่งครอบครองโฉนดที่ดินเลขที่ 3466 บริเวณแยกเขากระโดง ต.อิสาณ อ.เมืองบุรีรัมย์ จ.บุรีรัมย์ ต่อศาลจังหวัดบุรีรัมย์ ในข้อหาหรือฐานความผิด เพิกถอนเอกสิทธิ์ ,ขับไล่ ,ละเมิด ,เรียกค่าเสียหาย

โดย รฟท.ขอให้ศาลฯพิพากษาเพิกถอนโฉนดที่ดินเลขที่ 8564 และโฉนดที่ดินเลขที่ 3466 และขอให้ศาลฯมีคำสั่งให้นางกรุณา และบริษัท ศิลาชัยบุรีรัมย์ฯ รื้อถอนสิ่งปลูกสร้างและขนย้ายทรัพย์สินพร้อมบริวารออกจากที่ดินทั้ง 2 แปลง และส่งมอบที่ดินคืนแก่ รฟท.ในสภาพเรียบร้อย

รวมทั้งขอให้ศาลฯมีคำสั่งให้นางกรุณา และบริษัท ศิลาชัยบุรีรัมย์ฯ ชดใช้เงินค่าใช้ประโยชน์ย้อนหลัง 1 ปีนับแต่วันฟ้องพร้อมดอกเบี้ย 5% ต่อปีนับตั้งแต่วันฟ้องไปจนกว่าจะชำระเสร็จ นั้น (อ่านประกอบ : ‘รฟท.’ยื่นฟ้อง‘ศาลบุรีรัมย์’ขอเพิกถอนโฉนด-ขับไล่‘กรุณา ชิดชอบ-ศิลาชัยฯ’พ้น‘เขากระโดง’)

สำนักข่าวอิศรา (www.isranews.org) จึงขอนำเสนอรายละเอียดคำฟ้องของ ‘รฟท.’ ซึ่งขอให้ศาลฯมีคำพิพากษาเพิกถอนโฉนดที่ดินเลขที่ 8564 ซึ่งออกทับที่ดินรถไฟฯบริเวณแยกเขากระโดง พร้อมทั้งขับไล่นางกรุณาออกจากพื้นที่ และส่งมอบที่ดินคืน รฟท. รวมทั้งจ่ายค่าใช้ประโยชน์ในที่ดินดังกล่าวด้วย มีรายละเอียด ดังนี้

@ยก‘พ.ร.ฎ.-สำเนาแผนที่’ชี้‘รฟท.’เจ้าของที่ดินเขากระโดง 5,083 ไร่

ข้อ 1 โจทก์เป็นนิติบุคคล จัดตั้งขึ้นตามพระราชบัญญัติการรถไฟแห่งประเทศไทย พ.ศ.2494 มีวัตถุประสงค์ในการดำเนินกิจการรถไฟ และการอื่นใดเพื่อประโยชน์แก่กิจการรถไฟ เช่น การให้เช่าที่ดินหรืออสังหาริมทรัพย์ ปัจจุบันมี นายวิริศ อัมระปาล เป็นผู้ว่าการถไฟแห่งประเทศไทย มีอำนาจกระทำการแทนโจทก์

ข้อ 2 เดิมเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 2462 สมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว (รัชกาลที่ 6) ระบอบการปกครองสมบูรณาญาสิทธิราช ได้ไปรดเกล้าตราพระราชกฤษฎีกาเพื่อกำหนดอาณาเขตที่ดินและเส้นทาง สำหรับสร้างทางรถไฟหลวงต่อจากจังหวัดนครราชสีมาถึงจังหวัดอุบลราชธานี

โดยให้กรมรถไฟหลวงมีอำนาจในการกำหนดเขตตามที่ประมาณไว้ในแผนที่อย่างกว้างเพื่อสำรวจวางขอบเขตที่ดินสร้างทางรถไฟ สำหรับสร้างทางรถไฟสายนครราชสีมา-อุบลราชธานี

แต่การสำรวจแล้วเสร็จถึงเพียงจังหวัดสุรินทร์ จึงมีพระบรมราชานุญาราชโองการตราพระราชกฤษฎีกาให้ขยายระยะเวลาในการกำหนดเขตและสำรวจเพิ่มเติมออกไปอีก 2 ปี จากจังหวัดสรินทร์จนถึงจังหวัดอุบตราชธานี และสำรวจที่ดินจนเสร็จสิ้นบริบูรณ์ พร้อมจัดทำแผนที่เป็นส่วนหนึ่งของพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตร์ฯ

และเมื่อวันที่ 27 กันยายน 2465 ภายหลังจากสำรวจและจัดทำแผนที่เสร็จสมบูรณ์แล้ว ได้มีพระบรมราชโองการตราพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยการจัดซื้อที่ดินแลอสังหาริมทรัพย์อย่างอื่นเพื่อสร้างทางรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กรมรถไฟแผ่นดินจัดสร้าง

พร้อมแนบบัญชีรายชื่อผู้ได้รับเงินค่าทำขวัญ รวมถึงที่ดินตอนแยกไปยังที่ย่อยศิลา ตำบลเขากระโดง จังหวัดบุรีรัมย์ ที่ทางรถไฟหลัก แยกกิโลเมตรที่ 375+650 ซึ่งมีระยะยะทาง 8 กิโลเมตร

และภายหลังกรมรถไฟแผ่นดินได้โอนกิจการทั้งทรัพย์สิน และที่ดินดังกล่าวให้แก่โจทก์เป็นผู้ถือกรรมสิทธิ์ โดยออกเป็นพระราชบัญญัติการรถไฟแห่งประเทศไทย พ.ศ.2494 ตามนัยมาตรา 6 (1)

รายละเอียดปรากฏตามสำเนาพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตร์สร้างทางรถไฟหลวงต่อจากนครราชสีมาถึงอุบลราชธานี ประกาศ ณ วันที่ 8 พฤศจิกายน 2462 ,สำเนาพระราชกฤษฎีกากำหนดเขตร์สร้างทางรถไฟแผ่นดินต่อจากนครราชสีมาถึงอุบลราชธานี ประกาศ ณ วันที่ 7 พฤศจิกายน 2464

สำเนาพระราชกฤษฎีกาว่าด้วยการจัดซื้อที่ดินแลอสังหาริมทรัพย์อย่างอื่นเพื่อสร้างทางรถไฟสายตวันออกเฉียงเหนือ ซึ่งทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้กรมรถไฟแผ่นดินจัดสร้าง ฉบับลงวันที่ 27 กันยายน 2465

พร้อมบัญชีรายชื่อเจ้าของที่ดิน ซึ่งอยู่ในเขตร์ที่กรมรถไฟแผ่นดินต้องการจัดซื้อสำหรับสร้างทางรถไฟสายตะวันออกเฉียงเหนือ ตอนที่ 3 จังหวัดสุรินทร์ ถึงที่ว่าการอำเภอวาริน จังหวัดอุบล กิโลเมตร์ 420+200 ถึง กิโลเมตร์ 575+700 , สำเนาแผนที่แสดงเขตร์ที่ดินของกรมรถไฟ ตอนแยกไปยังที่ย่อยศิลา ตำบลเขากระโดง จังหวัดบุรีรำ กิโลเม็ตร์ 375+650

@‘กฤษฎีกา-ป.ป.ช.’ยืนยันที่ดินแยก‘เขากระโดง’เป็นของรถไฟฯ

ข้อ 3 ก่อนฟ้องคดีนี้ เมื่อปี 2541 และปี 2554 คณะกรรมการกฤษฎีกา และคณะกรรมการ ป.ป.ช. ตามลำดับ เคยมีคำวินิจฉันยืนยันกรรมสิทธิ์ที่ดินทางแยกเขากระโดง จำนวนพื้น 5,083 ไร่ เป็นกรรมสิทธิ์ของโจทก์ โดยกรมที่ดินออกเอกสารสิทธิ์ทับซ้อนที่ดินของโจทก์ให้แก่ประชาชนรวมทั้งจำเลยโดยมิชอบ

และภายหลัง เมื่อปี 2554 โจทก์ได้ใช้สิทธิฟ้องคดีกับบุคคลผู้ครอบครองที่ดิน ซึ่งขอออกเอกสารสิทธิ์ทับในที่ดินของโจทก์ จนคดีถึงที่สุดในชั้นฎีกาเมื่อปี 2560 ซึ่งศาลฎีกามีคำพิพากษาให้ขับไล่และเพิกถอนการขอเอกสารสิทธิ์โดยมิชอบ

ตามพฤติการณ์โดยมิชอบดังกล่าว สื่อมวลชนได้ตรวจสอบนำเสนอข้อเท็จจริงดังกล่าว ทั้งสื่อโทรทัศน์ วิทยุ และโซเชียลมีเดีย อันเป็นการเผยแพร่ข่าวสารให้ประชาชนรวมทั้งจำเลยทราบ ว่าหากบุคคลใดถือเอกสารสิทธิ์บริเวณเขากระโดงในที่ดินของโจทก์ เนื้อที่ 5,083 ไร่ ถือเป็นการอยู่โดยละเมิด และต้องทำการเพิกถอนเอกสารสิทธิ์ซึ่งกรมที่ดินออกโดยมิชอบ รวมทั้งต้องรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างและส่งมอบที่ดินคืนแก่โจทก์

ประกอบกับกับโจทก์ได้ให้ข่าวและยืนยันกรรมสิทธิ์ในที่ดินดังกล่าว โดยให้เพิกถอนเอกสารสิทธิ์ และหรือมาขอเช่าที่ดินรายแปลง เป็นเหตุให้จำเลยทราบข้อเท็จจริงตามข่าวแล้ว รายละเอียดโจทก์ขอนำเสนอต่อศาลในชั้นพิจารณา

ข้อ 4. เมื่อวันที่ 13 สิงหาคม 2518 กรมที่ดินได้ออกโฉนดที่ดินเลขที่ 8564 หน้าสำรวจ 1121 ตำบลอิสาณ อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ ซึ่งเป็นโฉนดที่ดินและที่ดินพิพาทในคดีนี้ให้แก่ นายประพันธ์ สมานประธาน จำนวนพื้นพื้นที่ 37 ไร่ งาน 65 ตารางวา

ทับซ้อนกับที่ดินของโจทก์บริเวณทางแยกเขากระโดง ระหว่างกิโลเมตรทางรถไฟที่ 4-5 ซึ่งโจทก์มีแนวอาณาเขตกรรมสิทธิ์สองข้างทางรถไฟด้านละ 1 กิโลเมตร เริ่มตั้งแต่กิโลเมตรที่ 4 ถึงกิโลเมตรที่ 8 ตลอดแนวเขตที่ดินสองข้างทางรถไฟทางแยกดังกล่าว

และต่อมานายประพันธ์ฯ ได้มีการโอนขายที่ดินพิพาท ซึ่งจำเลยเป็นผู้รับโอนกรรมสิทธิ์และถือกรรมสิทธิ์ครอบครองทำประ โยชน์ที่ดินพิพาทในปัจจุบัน รายละเอียดปรากฏตามสำเนาโฉนดที่ดินเลขที่ 8564 หน้าสำรวจ 1211 ตำบลอิสาณ อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ , สำเนาภาพทางอากาศ ซึ่งระบายสีแดงเป็นแนวโฉนดที่ดินพิพาททับซ้อนที่ดินของโจทก์บริเวณเขากระโดง

โดยโจทก์ได้ทำการตรวจสอบพบว่า จำเลยยังคงครอบครองที่ดินพิพาทและไม่ดำเนินการเพิกถอนเอกสารสิทธิ์ และหรือไม่ยอมติดต่อขอเช่าที่ดินกับโจทก์แต่อย่างใด จึงเป็นการแสดงเจตนาอันเพิกเฉย ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหายมาโดยตลอด

อันเป็นการละเมิดและอยู่ในที่ดินของรัฐโดยมิชอบ ซึ่งที่ดินพิพาท หากโจทก์นำออกให้บุคคลภายนอกเช่า สามารถคิดค่าเช่าได้ไม่ต่ำกว่าตารางเมตรละ 40 บาทต่อปี และสามารถปรับขึ้นค่าเช่าได้ตลอดอายุสัญญาไม่ต่ำกว่าร้อยละ 5 ทุกๆปี

โจทก์จึงขอนำอัตราค่าเช่าดังกล่าวมาอนุโลมคิดเป็นค่าเสียหาย จากการใช้ประโยชน์ในที่ดินพิพาท จำนวนพื้นที่ 37 ไร่ 1 งาน 65 ตารางวา หรือคำนวณเป็นตารางเมตรทั้งสิ้น 59,860 ตารางเมตร คิดเป็นเงินค่าใช้ประโยชน์ปีละ 2,394,400 บาท หรือเดือนละ 199,534 บาท เป็นไปตามระเบียบและหลักเกณฑ์การเช่าของโจทก์

รายละเอียดปรากฏตามสำเนาหนังสือการรถไฟแห่งประเทศไทย เรื่อง ขออนุมัติปรับปรุงอัตรามาตรฐานเชิงพาณิชย์และชั้นสถานีเพื่อการบริหารทรัพย์สิน ฉบับลงวันที่ 27 กันยายน 2565

@ขอ‘ศาลฯ’เพิกถอนโฉนดเลขที่ 8564-สั่ง‘จำเลย’ชดใช้ 2.39 ล้าน

ข้อ 5 การกระทำของจำเลยเป็นการกระทำละเมิด โดยไม่ทำการเพิกถอนเอกสารสิทธิ์ ซึ่งทับซ้อนที่ดินของโจทก์ และครอบครองทำประโยชน์จนปัจจุบัน ทำให้โจทก์ได้รับความเสียหาย ไม่สามารถเข้าครอบครองและใช้ประโยชน์ในที่ดิน ได้แต่อย่างใด จำเลยจึงต้องรับผิดต่อโจทก์ ดังนี้

1) ให้จำเลยไปดำเนินการขอเพิกถอนโฉนดที่ดินเลขที่ 8564 หน้าสำรวจ 1121 ตำบลอิสาณ อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ จำนวนเนื้อที่ 37 ไร่ 1 งาน 65 ตารางวา ซึ่งเป็นโฉนดที่ดินพิพาท และหากจำเลยไม่ดำเนินการขอเพิกถอนเอกสารสิทธิ์ต่อสำนักงานที่ดินจังหวัดบุรีรัมย์ โจทก์ขอถือเอาคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนาของจำเลยแทน

2) ให้จำเลยทำการรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างและขนย้ายทรัพย์สินพร้อมบริวาร และส่งมอบที่ดินคืนแก่โจทก์ในสภาพเรียบร้อย

3) ให้จำเลยรับผิดชดใช้เงินค่าใช้ประโยชน์ย้อนหลัง 1 ปีนับแต่วันฟ้อง เป็นเงิน 2,394,400 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 5 ต่อปี นับแต่วันฟ้องไปจนกว่าจำเลยจะชำระเสร็จแก่โจทก์

4) ให้จำเลยชำระค่าใช้ประโยชน์ในอัตราเดือนละ 199,534 บาทนับถัดจากวันฟ้อง ไปจนกว่าจำเลยจะรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างและส่งมอบที่ดินให้แก่โจทก์ในสภาพเรียบร้อย

โจทก์ไม่มีทางอื่นใดที่จะบังคับจำเลยได้ จึงได้ฟ้องคดีต่อศาลเพื่อขอบารมีศาลเป็นที่พึ่งบังคับจำเลยต่อไป

ควรมิควรแล้วแต่จะโปรด

คำขอท้ายคำฟ้องแพ่ง

เพราะฉะนั้นขอศาลออกหมายเรียกตัวจำเลยมาพิจารณาพิพากษาและบังคับจำเลย ตามคำขอต่อไปนี้

1.ให้ศาลเพิกถอนหรือให้จำเลยไปดำเนินการขอเพิกถอนโฉนดที่ดินเลขที่ 8564 หน้าสำรวจ 1121 ตำบลอิสาณ อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ หากจำเลยไม่ดำเนินการขอเพิกถอนเอกสารสิทธิ์ต่อสำนักงานที่ดินจังหวัดบุรีรัมย์ โจทก์ขอถือเอาคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนาของจำเลยแทน

2.ให้จำเลยรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างและขนย้ายทรัพย์สินพร้อมบริวารออกจากที่ดิน โฉนดเลขที่ 8564 หน้าสำรวจ 1121 ตำบลอิสาณ อำเภอเมืองบุรีรัมย์ จังหวัดบุรีรัมย์ และส่งมอบที่ดินคืนแก่โจทก์ในสภาพเรียบร้อย

3.ให้จำเลยรับผิดชดใช้เงินค่าใช้ประโยชน์ย้อนหลัง 1 ปีนับแต่วันฟ้องเป็นเงิน 2,394,400 บาท พร้อมดอกเบี้ยในอัตราร้อยละ 5 ต่อปีนับแต่วันฟ้อง ไปจนกว่าจำเลยจะชำระเสร็จแก่โจทก์

4.ให้จำเลยชำระค่าใช้ประโยชน์ในอัตราเดือนละ 199,534 บาท นับถัดจากวันฟ้องไปจนกว่าจำเลยจะรื้อถอนสิ่งปลูกสร้างและส่งมอบที่ดินให้แก่โจทก์ในสภาพเรีอบร้อย

5.ให้จำเลยชำระเงินค่าฤชาธรรมเนียม ค่าใช้จ่ายในการดำเนินคดี และค่าทนายความในอัตราอย่างสูงให้แก่โจทก์

เหล่านี้เป็นรายละเอียดคำฟ้องของ ‘รฟท.’ ที่ได้ยื่นฟ้อง นางกรุณา ชิดชอบ ต่อศาลจังหวัดบุรีรัมย์ โดยขอให้ศาลฯพิพากษาเพิกถอนโฉนดที่ดินเลขที่ 8564 พร้อมทั้งให้ นางกรุณา ชดใช้ค่าใช้ประโยชน์ในที่ดินย้อนหลัง 1 ปีนับแต่วันฟ้องเป็นเงิน 2.39 ล้านบาท และต้องติดตามกันต่อไปว่า คดีนี้ศาลฯจะมีคำพิพากษาออกมาอย่างไร?

อ่านประกอบ :

ฉบับเต็ม! คำพิพากษา‘ศาลบุรีรัมย์’ชี้‘เขากระโดง’ที่ดินรถไฟ-สั่งเพิกถอน‘โฉนด-น.ส.3’2 แปลง

‘รฟท.’ยื่นฟ้อง‘ศาลบุรีรัมย์’ขอเพิกถอนโฉนด-ขับไล่‘กรุณา ชิดชอบ-ศิลาชัยฯ’พ้น‘เขากระโดง’

เปิดหนังสือ‘ป.ป.ช.’ทวงคดี‘เขากระโดง’ก่อน‘วีริศ’อนุมัติฟ้องขับไล่‘กรุณา ชิดชอบ-บ.ศิลาชัย’

‘พิพัฒน์’จ่อเชิญ ‘วีริศ’ หารือไขก๊อกผู้ว่ารถไฟ แต่ไม่รั้ง ถ้าต้องการจะไป

วีริศ ไขก๊อก ‘ผู้ว่าฯรถไฟ’ อ้างพ่อแม่แก่มาก ต้องการการดูแล

‘ศาลจังหวัดบุรีรัมย์’พิพากษาเพิกถอน‘โฉนด-น.ส.3’ 2 แปลง ออกทับที่ดินรถไฟ‘เขากระโดง’

ย้อนรอยคดี‘เขากระโดง’(จบ) ‘กรมที่ดิน’แย้งคำวินิจฉัย‘กฤษฎีกา’ สั่งไม่เพิกถอนโฉนด‘ชิดชอบ’

ย้อนรอยคดี‘เขากระโดง’(1) ข้อเท็จจริงโฉนด 2 แปลง-‘ชิดชอบ’ให้ข้อมูล‘คกก.สอบสวน’ค้านเพิกถอน

เปิดที่ดิน 2 แปลงแรกเขากระโดง รฟท.จ่อฟ้องขับไล่-'กรุณา ชิดชอบ-บ.ศิลาชัย' ผู้ครอบครอง

‘ทวี’ ยกคำตัดสิน 9 ครั้งย้ำชัด ‘เขากระโดง’ ที่รถไฟ ‘ทรงศักดิ์’โต้คำวินิจฉัยไม่เคยบอก

เปิดคำฟ้องคดีเพิกถอนคำสั่ง'กรมที่ดิน'(จบ) รฟท.โต้ปม‘แผนที่ฯ’-ขอศาลฯสั่งถอนโฉนด‘เขากระโดง’